Kerstdrukte

‘Daar heb ik in de kerstvakantie eindelijk tijd voor, is de meest gehoorde onzin in december.’ Deze zin zag ik in mijn Omdenken docentenagenda staan bij de week voor kerst. En eerlijk is eerlijk, het gevoel van ‘moeten’ bekruipt mij wel eens met kerst. Er zijn zoveel verplichtingen en mensen die onze aandacht opeisen. We zijn druk bezig met vrienden en familie bezoeken. Druk met vrijgevigheid, omkijken naar de medemens en we moeten kerstdiners verzorgen. Wellicht bezoeken we ook nog kerkdiensten, deze vallen dit jaar wel ‘gunstig’. Voor je het weet, word je in die grote drukke draaikolk meegezogen en tol je in het rond, net zo lang totdat je haast ongemerkt het einde van de kerstdagen hebt bereikt, zonder te beseffen dat ze alweer voorbij zijn. De grootste verplichting is misschien wel dat kerst ons een goed gevoel moet bezorgen. Dat moeten en die verplichtingen tasten de puurheid van kerst aan. Want zijn we dan nog in essentie bezig met kerst vieren?

Wat is de essentie voor ons als Hardinxvelders om kerst te vieren? Een groot deel van de mensen in ons dorp viert met kerst de geboorte van het kindje Jezus. Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek rekent 68,6% van de bevolking in Hardinxveld-Giessendam zich tot een kerkelijke gezindte of levensbeschouwelijke groepering. Toch is kerst niet een feest wat alleen door christenen gevierd wordt. Iedereen viert kerst, zij het met verschillende redenen. Maar één reden is hetzelfde voor alle groepen. De warmte en het licht in deze donkere dagen. Wellicht is dat nog wel de grootste uitdaging van kerst. Het voelen, op ons in laten werken, beseffen en genieten van die warmte en het licht. Op de achtergrond hoor ik zachtjes kerstmuziek; Stille nacht, heilige nacht en O holy night. Buiten schijnen de sterren, het wordt een heldere nacht. De verplichtingen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Het mag allemaal met kerst. De liefde en het licht delen met anderen. We mogen bij onze vrienden op bezoek. We mogen onze minder bedeelde dorpsgenoten helpen. We mogen onze oude opa en/of oma bezoeken. We mogen twee keer naar de kerk gaan. We mogen kerst vieren… Wat een zegen!

Op persoonlijke titel wens ik jullie allen een gezegende kerst en een voorspoedig 2023!

[Willem Arkeraats