'Ik doe wat ik leuk vind!'

H'VELD-G'DAM Vrijwilligers zijn onmisbaar in de samenleving. Ook in Hardinxveld-Giessendam wordt er veel werk door hen verricht. Aart Vermeij spreekt om de week met één van deze mensen. Deze week Bas de Jong.

door Aart Vermeij

Hoe is uw naam, wanneer en waar bent u geboren?

Mijn naam is Bas de Jong en ben op 5 oktober 1953 geboren (dus net 65 geworden) in Giessendam en woon sinds mijn huwelijk nog geen honderd meter van die plek vandaan.

Bij welke club doet u vrijwilligerswerk?

Bij Korfbalvereniging Vriendenschaar aan de Sluisweg 135 hier in Hardinxveld-Giessendam.

Wanneer is Vriendenschaar opgericht?

Op 1 juni 1937

Wat wordt er door uw club gedaan?

Korfballen op verschillende niveaus en leeftijden - voor zowel jongens, meisjes, dames en heren - is natuurlijk de core business. Zelfs voor de kleintjes van 4-6 jaar is er de "Kangoeroe klup". Om een vereniging als Vriendenschaar in de lucht te houden komt er heel wat kijken; er zijn diverse commissies en dan moet je - zonder volledig te zijn – denken aan die van de kantine, schoolkorfbal, onderhoud, maar ook de scheidsrechterscommissie. Bovendien worden allerlei activiteiten georganiseerd: Friday for players is een clinic die door eigen mensen gegeven wordt, deze is er ook voor de coaches. Het Oktoberfest en het sjoelen in de herfstvakantie kan niet ongenoemd blijven. Bij dit alles willen we de gezondheid van onze mensen zeker in het oog houden en doen we mee aan het project De Gezonde Sportkantine. We bieden nu wat gezondere snacks aan en alcoholische drank aan de jongeren onder de 18 wordt er natuurlijk niet geschonken. Ook hoe we met elkaar omgaan is een zichtbaar item bij Vriendenschaar.

Wat is uw taak hier?

Ik heb 6 jaar in het bestuur gezeten voor technische zaken, daarnaast was ik wedstrijdsecretaris voor de jeugd. Inmiddels nu 43 jaar, ben ik scheidsrechter en heb 20 jaar de scheidsrechters voor onze club geregeld. Wat mijn zoon nu overgenomen heeft. Elke zaterdag fluit ik nog en heb de taak scheidsrechters te beoordelen. Hiervoor spreek ik de scheids voor de wedstrijd begint en na de wedstrijd evalueren we dan. Eveneens maak ik deel uit van de onderhoudscommissie.

Hoelang doet u dit al?

Vanaf 1973

Wat is er mooi aan dit werk?

Ik geniet er gewoon van daar bezig te zijn, temeer dat op de vereniging ook mijn vrienden zitten. Elke maandagmorgen zijn we als de onderhoudscommissie aan het werk. Daar doe ik alleen dingen die ik leuk vind. Er is wel eens gevraagd of ik wat wilde schilderen, toen was mijn antwoord: ,,nee, als ik dat moet doen zal er geen streepje verf opkomen". Laat mij maar een straatje leggen!

Wat is er moeilijk aan dit werk?

Er is niet zozeer iets moeilijks aan het vrijwilligerswerk hier, wel wordt het steeds lastiger alle commissies te bemannen. Vele leden hebben er aan meegewerkt een heel mooi clubgebouw te realiseren. Dat betekent dat er nu geen groot onderhoud vereist is en dientengevolge op dit moment minder vrijwilligers voor deze commissie nodig zijn.

Waarom koos u juist voor dit vrijwilligers werk?

Als kind en jongere kende ik sporten alleen van school, er was op de boerderij genoeg te "sporten". Mijn vrouw echter, toen nog mijn meisje, heeft mij overgehaald ook op de club te komen. Daar heeft ze vast wel eens spijt van gehad, haha, want ik heb er in de daaropvolgende jaren heel wat uren in zitten.

Meestal moet er samengewerkt worden, hoe gaat dat?

Alle commissies worden door iemand geleid. Zoals die van het onderhoud, waar ik in zit. Alles gaat in een gemoedelijke sfeer. Ik ben zelf een positief ingestelde man. Wil je met mij ruzie krijgen dan moet je het wel erg bont maken.

Hoe lang hoopt u dit werk nog te doen?

Zolang de gezondheid het toelaat.

Heeft u nog hobby's en doet u nog meer vrijwilligerswerk?

Ja, ik ben gek op motorrijden op mijn Harley Davidson van 1600 cc, al heb ik er niet zoveel tijd voor, ook ski ik graag. Dit jaar werd ik diaken in onze kerk en vandaar uit kwam ik met het Vluchtelingenwerk in aanraking. Toen ik het afgelopen jaar met een groep mensen naar Roemenië geweest ben om daar te helpen, heb ik de trieste omstandigheden gezien waarin groepen Roma wonen. Bovendien kan de Kringloopwinkel op mijn hulp rekenen.

Waarom zit u niet achter de geraniums?

Gewoon omdat ik veel dingen leuk vind om te doen en zolang je gezond bent moet je bezig blijven.

Heeft u betaald werk gedaan en wat bent u van professie?

Al vanaf mijn tiende zat ik onder de koeien, want mijn ouders hadden een boerderij, dan moet je al vroeg de handen uit de mouwen steken. Maar mijn echte professie was kraanmachinist bij Verlaat Wegenbouw, bij elkaar heb ik daar 43 jaar gewerkt en ben nu 5 jaar thuis.