Het mooie van de rammeltijd

H'VELD-G'DAM Wanneer u weleens over de provinciale weg tussen Sliedrecht en Meerkerk hebt gereden, zal het mooie landschap u zeker niet zijn ontgaan. Echter in de eerste maanden van het jaar vindt er een bijzonder spektakel plaats in de Giessenburgse polders, wat vanuit de auto praktisch onzichtbaar is: het rammelen van de hazen. Geïnspireerd door dit fenomeen, wat zich vroeger altijd in de buurt van zijn ouderlijk huis afspeelde, maakte de van oorsprong Giessenburgse filmmaker Stijn Philips een korte film: Rammeltijd. De film wordt samen met 49 andere natuurfilms vanuit heel de wereld vertoond op het Wildlife Filmfestival Rotterdam. Daarnaast is de film genomineerd voor een Flamingo Award in twee categorieën: Beste kinderfilm en Beste korte film.

door Walter Leendertse

Voor Philips, in het dagelijks leven cameraman voor onder andere het tv-programma Vroege vogels, waren de selectie en nominaties een grote verrassing: ,,Natuurlijk hoop je er op, maar als het dan ook echt gebeurt is dat wel een grote eer." Philips heeft de film zelf gefilmd, geregisseerd en gemonteerd. ,,Minstens twintig ochtenden" lag hij met zijn camera in de polders om het rammelen van de hazen perfect in beeld te krijgen. ,,Dat was niet makkelijk, want tijdens het rammelen bereiken de hazen soms snelheden van zeventig kilometer per uur," aldus Philips. De rammeltijd begint aan het eind van de winter wanneer de hazen gaan paren. ,,Een vrouwtjeshaas is maar heel kort vruchtbaar, ongeveer 1 uur per 6 weken" legt Philips uit ,,door middel van een geur laat ze aan de mannetjes weten dat ze vruchtbaar is." Wat er vervolgens gebeurt is bijzonder te noemen, maar wel helemaal volgens de wetten in de natuur, waar "the survival of the fittest" eerder regel dan uitzondering is. De vrouwtjeshaas zet het op een lopen waarna de mannetjeshazen haar achtervolgen. Uiteindelijk blijven de meeste sterke en fitte mannetjes over, waarmee ze vervolgens paart. ,,Wanneer je dat proces uiteindelijk goed op beeld hebt weten vast te leggen, geeft dat echt een enorme kick."

Dat het filmen van dieren over het algemeen vele malen intensiever is dan het filmen van mensen moge duidelijk zijn. ,,Eerst keken de hazen de kat uit de boom en moesten ze erg aan mij wennen, maar na een tijd raakten ze redelijk gewend aan mij en mijn camera," vertelt Philips ,,Dat is uiteindelijk wat je wilt bereiken: dat de dieren jou accepteren of zelfs helemaal vergeten dat je er bent, zodat ze hun natuurlijke gedrag zonder belemmeringen vertonen."

Voor zijn film deed Philips grondig onderzoek naar het gedrag van hazen. Daarnaast deed hij het montagewerk en het regie- en scriptwerk allemaal zelf. Hij schakelde enkel een colorist, een voice-over en iemand voor de dolby-surround geluidsmix in. ,,Het was inderdaad erg intensief en weinig rendabel, maar wel zeker de moeite waard." Philips filmde vooral vanuit esthetisch oogpunt, niet zozeer om mensen een les te lezen. ,,Ik laat graag de natuur op haar mooist zien in de hoop dat de kijkers zelf hun conclusies trekken of."

De film Rammeltijd is drie keer op het Wildlife Filmfestival Rotterdam te zien. Kijk voor het schema op http://www.wffr.nl/movies/rammeltijd.