Sylvia (links) en Vicky, die haar boek in haar handen heeft.
Sylvia (links) en Vicky, die haar boek in haar handen heeft. Eline Lohman

'Mensen voelen zich gehoord en gezien bij ons'

17 maart 2020 om 07:56 Mensen

GORINCHEM Een stem zijn voor mensen die in armoede of eenzaamheid leven: dat willen Vicky Bergman (50) en Sylvia Heijkoop (47) uit Gorinchem met de stichting 'Samen één Gorinchem'. Mensen die het nodig hebben kunnen bij de gloednieuwe locatie aan de Voermanstraat 2 kleding komen halen en belangrijker nog: een praatje maken.
 
door Eline Lohman
 
Trots laten Vicky en Sylvia de hun nieuwe onderkomen zien. Rekken vol kleding vullen de benedenruimte en op de eerste verdiepingen worden trainingen en workshops gegeven. Dat dit sinds 7 januari op een grotere locatie dan voorheen – Samen één had eerst een garage aan de Koningstabelstraat en zat door de jaren heen op diverse locaties – kan, vinden de vrouwen geweldig.
 
Hun verhaal begon zeven jaar geleden. Vicky schreef een boek over het seksueel misbruik waarmee zij te maken heeft gehad, 'Doorbroken taboes'. Daarna kwam alles in een stroomversnelling. Ze kwam volop in de media, gaf aan dat ze mensen wilde helpen en het gevolg was dat mensen kleding kwamen brengen. Vicky: ,,Zo konden we minimagezinnen gaan helpen. Door kleding uit te geven. Maar we merkten al snel dat er aardig wat mensen eenzaam zijn, dus besloten we ook een inloop in het leven te roepen."
 
Samen één is opgericht als burgerinitiatief en dat is het nog steeds. Vicky en Sylvia wonen bij elkaar in de straat en leerden elkaar kennen via hun zoons. Toen Vicky in de beginperiode van Samen één Sylvia vroeg eens mee te gaan, is zij nooit meer weggegaan. Beide vrouwen zetten zich in als ervaringsdeskundigen. Vicky vanuit haar misbruikverleden en haar ervaringen met inlopen elders, Sylvia met haar ervaring vanuit hulpverlening, waar ze liever niet teveel over kwijt wil. Vicky volgde training op training en inmiddels vormen de twee samen met bestuurslid Peter van Veen, die zich op de financiële kant richt, een solide bestuursteam.
 
Sylvia: ,,Vicky is heel chaotisch en ik ben meer praktisch, dus ik richt me op de praktische kant. Zoals bij het organiseren van evenementen als het Sinterklaasfeest dat we in PoGo houden en waar meer dan 100 kinderen op af komen doorgaans. Ik ondersteun mensen, ook al gebruiken we beiden ons gevoel bij wat we voor anderen doen. Er komen veel vrouwen die met huiselijk geweld te maken hebben. Zij schamen zich en vinden bij ons een lage drempel. Ze voelen zich vertrouwd bij ons. Sommigen komen met veel schroom kleding halen en eindigen met intense maar mooie gesprekken over hun problemen." Waar ze kunnen, verwijzen Sylvia en Vicky mensen door naar andere instanties, mocht dat nodig zijn. 
 
Wie niet alleen maar wil praten en kleding wil komen halen, kan ook op een andere manier aan de slag bij Samen één. Zo geeft Vicky, die een zoon heeft en getrouwd is, individuele lessen schilderen op gevoel, waarbij het niet om het schilderen zelf gaat. ,,Het gaat om praten over waar je tegenaan loopt wanneer je vastloopt in het leven. Voor de komende anderhalf jaar zit ik al vol, zoveel animo is er voor. Het is goed om je emoties op papier te uiten. Er zijn veel vooroordelen over mensen met psychische kwetsbaarheden. Daar zet ik me voor in. Bijvoorbeeld met de Talking Circles die Sylvia en ik houden: gespreksgroepen over seksueel misbruik en geweld. Met elkaar willen we zaken als eenzaamheid, autisme, armoede, depressie en PTSS bespreekbaar maken."
 
Dat vindt Sylvia, die drie kinderen heeft, ook belangrijk. ,,Ik ondersteun mijn medemens graag. Je moet wel je hart op de juiste plek hebben zitten als het gaat om anderen helpen, anders kun je dit niet doen. Of ik dit van huis uit meegekregen heb, iets voor een ander doen? Mijn moeder was altijd het type dat voor anderen klaarstond. Zo ben ik ook. Eigenlijk is ons hele gezin zo opgevoed."
 
Vicky heeft een ander verhaal. De Gorcumse heeft armoede van heel erg dichtbij meegemaakt en ook heeft zij in een blijf-van-mijn-lijf-huis gezeten. ,,Ik kom uit een gezin met negen kinderen; mijn moeder stond er vaak alleen voor. Omdat ik een van de oudste kinderen ben, zorgde ik veel voor mijn broertje en zusjes. Ik ben opgegroeid in armoede. Ik heb zeker toen gemerkt dat er veel stille armoede is. Dus daar wil ik me voor inzetten. Ik merk dat sinds ik dat boek heb geschreven, er honderden mensen naar me toe zijn gekomen om hun verhaal te delen. Daardoor ben ik er sindsdien nog meer op gebrand om mensen te helpen. Ik kan wat ik heb meegemaakt in het verleden laten, maar anderen zijn nog niet zover. Delen is helen. Erover praten helpt echt. Dat merk ik ook in mijn rol als ambassadeur voor Samen Sterk Zonder Stigma. Bij Samen één helpen we de burger weer in zijn of haar eigen kracht te zetten. Leren van jezelf te houden is heel belangrijk. Ik zie mensen bij die gespreksgroep die nog nooit over hun trauma hebben gepraat en zich veel beter voelen nadat ze dat wel hebben gedaan. Ze voelen zich echt geholpen, alleen al omdat ze zich gehoord en gezien voelen. Maar mensen moeten zelf weten of en wat ze delen. Ik deel veel en ben de schaamte voorbij, daardoor komen mensen juist naar me toe. Bij Samen één mag je gewoon jezelf zijn. Af en toe heb ik het nog zwaar en dan kan ik op Sylvia bouwen. Zij is de hoeksteen van Samen één en heeft overzicht. Heel erg fijn."
 
Sylvia is blij dat zij een bijdrage kan leveren aan Samen één. ,,Het gaat om verbinding. Bij eenzaamheid en armoede voelen mensen zich niet verbonden. Koffie en een praatje maken, helpen daarbij. Wij zijn hoopverleners: we geven mensen hoop. We willen laten zien dat als het ons lukt om wat van ons leven te maken, dat anderen ook kan lukken."
 
Het pand dat Samen één van de gemeente kreeg, is volgens de vrouwen een schot in de roos. Vicky: ,,We merken dat er meer mensen komen naar de inloop en naar de trainingen sinds we hier zitten, dus we kunnen nu nog meer mensen helpen dan voorheen. En weet je wat zo grappig is? Ik uitte 20 jaar geleden de wens om een wit huis te hebben en dat hebben we nu! Dit voelt echt geweldig."
 
Kleding ophalen en brengen kan op dinsdagochtend van 11.00 tot 12.00 uur, op woensdagavond van 19.00 tot 21.00 uur, op donderdagmiddag van 12.30 tot 14.30 uur en de eerste zaterdag van de maand van 12.00 tot 15.00 uur in het nieuwe pand aan de Voermanstraat 2. De inloop is op dinsdagochtend van 10.00 tot 12.30 uur. De trainingen en schilderen op gevoel zijn op donderdagmiddag van 12.30 tot 14.30 uur en individueel schilderen op gevoel op maandagmiddag van 13.00 tot 15.00 uur. Op 4 april, van 12.00 tot 16.00 uur, vindt het openingsfeest plaats van Samen één Gorinchem.

VIcky en Sylvia bij de kledingrekken.
Het gebouw.
advertentie
advertentie