Beachvolleybalveld niet gewenst

16 mei 2007 om 00:00 Nieuws

Een regen van kritiek daalde op André Schild neer. De ene bewoner vreesde een grote ‘’poepbak’’ te creëeren, de ander klaagde over opstuivend zand, maar unaniem werd er vol afkeer gesproken over de mogelijke terugkeer van de hangjeugd. Een boze bewoner stak van wal: ,,Er wonen hier hele oude mensen, en die willen RUST. Wij hebben al genoeg last van de jeugd die met kratten bier richting de strandjes gaat en ‘s nachts met veel kabaal terugkomt. En dan al die scooters die ze bij het Sluisje parkeren. Die smalle straatjes hier zijn net de A15!”

Senioren furieus over locatie aan groenstrook H’VELD-G’DAM - Hardinxvelder André Schild trad vorige week met open vizier naar de bewoners van de Amerhof aan de Merwedestraat. Hij wil in samenwerking met de gemeente een beachvolleybalveld aanleggen in de groenstrook achter het woonzorgcomplex. De bewoners ontploften bijna bij het idee. ,,We hebben twee jaar gevochten tegen de hangjeugd, en nu komen ze met dezelfde vaart weer terug.”

Door Hanneke van Houwelingen

Schild probeerde in zijn presentatie tevergeefs de bewoners te overtuigen van de leuke kanten van het beachvolleybalveld. Deze zou juist positieve jeugd aantrekken en een leuk uitzicht opleveren. ,,Beachvolleyballen is een zeer leuke en sportieve manier van vrijetijdbesteding. De jeugd moet in deze tijd van overgewicht en diabetes meer bewegen. Ik wil daar op een simpele manier invulling aan geven: door middel van een bak zand en een net.” Als voorbeeld geeft Schild, tevens trainer van OKK’70, de sportactiviteiten op het braakliggende terrein aan de Talmastraat vorig jaar zomer. ,,Daar kwam geen hangjeugd op af, ook wordt er niet gedronken en worden er geen radio’s meegebracht. Vorig jaar hebben we met een ploeg jongeren het terrein schoongeharkt en toernooien gehouden.”

De bewoners reageerden later iets milder. ,,Begrijp ons niet verkeerd, het initiatief vinden we erg goed. We geloven ook dat de volleybaljeugd niet van kwade wil is, maar de andere jeugd die erop afkomt en ‘s avonds in het zand zal gaan zitten, die willen we hier niet. Waarom moet dat veld nu precies op deze locatie komen?” Wethouder Sluimer greep hierop de microfoon. ,,In mijn kleine budget voor speelplaatsen, kan ik op deze plek voor vervanging zorgen. Er staan in de groenstrook nu twee basketbalpalen, maar er ligt gras onder. Een basketbal stuitert niet op gras, dus die dingen staan er maar te staan. Dit kan op een goedkope manier worden vervangen voor een beachvolleybalveld. De gemeente hoeft alleen zand te storten. Voor de netten zorgen de jongelui zelf.” Dit antwoord is niet goed genoeg. Er worden andere locaties geopperd: naast de tennisbaan, aan de Sluisweg, bij de waterzuivering of nog een jaar aan de Talmastraat?

Sluimer, die de bezwaren niet in de wind kan slaan, belooft de andere locaties te onderzoeken. Schild hoopt zijn initiatief toch te ontplooien: ,,Er is een harde volleybalkern die er alles voor over heeft om het veld te realiseren. Al moeten we de ruiten van de omwonenden er voor zemen.”