Van weiland tot eigen sporthal

27 juni 2007 om 00:00 Nieuws

Ze weet het nog precies, hoe dat ging in 1937. ,,Tegenwoordig heb je hangjongeren, maar wij verzamelden ook wel eens op de hoek van de straat. Al pratende ontstond toen het idee van een eigen korfbalvereniging. Er was al wel een club, HKC, maar in die tijd had je toch wel wat verschil tussen Boven en Beneden Hardinxveld en wij wilden ook graag ons eigen clubje.’’ Het spontane idee moest werkelijkheid worden. ,,Met onze jeugdige hoogmoed dachten we dat dat makkelijk zou gaan, maar het viel behoorlijk tegen. We gingen langs de huizen om te vragen of de jongeren lid wilden worden, maar dat mochten ze niet altijd van hun ouders, omdat het een gemengde sport is. Nu, 70 jaar later, is dat niet meer in te denken, maar toen maakte men zich daar nog zorgen om.’’ Uiteindelijk wisten ze toch een clubje van 16 leden bijelkaar te werven ,,En daarmee was ons doel bereikt: een team van 12, met 4 reservespelers. We waren allemaal zo’n 14, 15, 16 jaar. Er was er één van 18 en die hebben we maar tot voorzitter gebombardeerd in de veronderstelling dat de oudste de wijste zou zijn. Nou, dat is ook wel gebleken, hoor.’’

Oudste lid nog nauw betrokken bij korfbalclub H’VELD-G’DAM - Vriendenschaar bestaat deze maand 70 jaar en een blik op de ledenlijst leert ons dat één lid de club al die jaren trouw gebleven is. De 86-jarige Willy Rijs-Verschoor was mede-oprichtster en herinnert zich de beginjaren nog precies. Een terugblik met haar levert mooie, nostalgische beelden op. Over korfbal tussen de koeien en gammele kleedkamers, maar ook de maatschappelijke rol van de korfbalsport.

Door Caroline Voorbergen

Willy Rijs-Verschoor was zelf zestien in 1937. De tijd staat tot in de details in haar geheugen gegrift. ,,We begonnen op een veld van de voetballers van UNO, Uit Niets Ontstaan. Toen moesten we over een hek klimmen en langs een paar koeien voor we op de plek kwamen waar we konden spelen. Er was helemaal niets, ook geen clubgebouw. We sprongen soms helemaal nat op de fiets om thuis te douchen en om te kleden. Een jaar later mochten we spelen op het strook gras tussen de wielerbaan van Merwe aan de Parallelweg. Dat was een hele verbetering, want daar was wel een clubgebouw waar we gebruik van mochten maken. Maar ook dit was tijdelijk en zo kwamen we weer een jaar later uit op het ijsclubterrein. Daar was een heel gammel clubgebouw, maar toch was dit de leukste tijd. Het hoeft niet altijd zo luxe te zijn. Als er een wielerronde was, was het helemaal gezellig. Dan kwamen de renners van heinde en ver. Voor díe tijd was dat een hele happening. Tegenwoordig wordt er zoveel meer georganiseerd.’’

De periode aan de Sluisweg heeft mevrouw Rijs-Verschoor nooit meegemaakt. ,,Mijn man en ik verhuisden in 1956 naar Arnhem. Ik had wel het voornemen elke week terug te komen, maar dat lukte uiteindelijk niet toen er een kindje kwam.’’ Ze heeft echter nooit bedankt als lid. ,,Ik kan nou eenmaal moeilijk ergens afscheid van nemen. Ik blijf lid tot ik er niet meer ben. Als ik naar die oude foto kijk, moet ik constateren dat de meesten er niet meer zijn. In ieder geval één dame leeft nog, maar die zegde haar lidmaatschap op toen ze naar Amstelveen verhuisde.’’

Sporthal

Willy Rijs-Verschoor is nog nauw betrokken bij de club. Ze leest het blad ‘Schakel-In’ trouw en schrijft er af en toe een stukje voor. Een enkele keer komt ze nog wel eens kijken bij Vriendenschaar. Ook dit weekend was ze vast van plan bij de festiviteiten aanwezig te zijn, maar de regen gooide roet in het eten. Ze is trots op wat de club heeft bereikt. ,,We hebben altijd bestuurders gehad die zich met hart en ziel inzetten voor de vereniging. Dat clubgebouw aan de Sluisweg, dat is prachtig! Daar kun je U tegen zeggen. En met ruim 400 leden in totaal houden ze toch maar veel jongeren van de straat. Die kinderen worden bezig gehouden met sport en spel. Dat is gezond, zo worden ze niet dik en bovendien krijg je minder vernielingen, vandalisme als je de jeugd bezighoudt. De gemeente zou daar best wat dankbaarder voor mogen zijn. Bij een jubileum hoort altijd een kado, nietwaar? Wat mij betreft had de gemeente een sporthal moeten schenken aan Vriendenschaar.’’

Spelbreker

Overigens had de jubileumviering te kampen met enkele tegenslagen. Twee weken geleden moest de play-back show al worden afgelast vanwege het slechte weer en ook zaterdag was de regen spelbreker. De sport- en speldag kon geen doorgang vinden en is verplaatst naar 1 september. De play-back show vindt vrijdag 29 juni plaats, aanvang 19.00 uur.