Even adempauze voor mantelzorgers
4 juli 2007 om 00:00 NieuwsNiemand wordt vrijwillig mantelzorger, stelt Sjanie Terlouw tijdens de lunch. ,,De zorg om familie of vrienden begint met een klein beetje en wordt steeds meer. Er gaat nooit iets vanaf.” Hoe waar klinken deze woorden in de oren van de groep mantelzorgers die vorige week woensdag bij elkaar kwam voor een lunch. Koos de Roover gaat in gedachten terug naar zo’n tien jaar geleden. ,,Mijn vrouw werkte in een babywinkel in Sliedrecht. Op een gegeven was ze erg moe,.. oververmoeid dacht de huisarts. Ze kreeg een pilletje voor de kalmering, maar dat hielp niet. Na onderzoek stelde de neuroloog vast dat het MS (spierziekte red.) was. En dan weet je dat de toekomst moeilijker gaat worden. In het begin kon mijn vrouw nog alles,... lopen, fietsen, autorijden. Maar het lopen werd steeds moeilijker. Het begon met één kruk, toen twee, en nu zit ze in een rolstoel.”
De Roover verzorgt zijn vrouw 24 uur per dag. ,,Een paar jaar geleden kon ik met vervroegd pensioen, die mogelijkheid heb ik met beide handen aangegrepen.” Klagen doet de Hardinxvelder niet. ,,Na 35 jaar huwelijk doe je veel uit liefde voor elkaar, ik ervaar het niet als druk.” Uitgerust en opgewekt zit hij aan tafel. De Roover is net terug van zijn vakantie naar Noorwegen. Voor het eerst sinds jaren ging hij zonder zijn vrouw op vakantie. De zorg werd geregeld door de IGO. ,,De vakantie was heel ontspannen. Nu ik dit ervaren heb, wil ik het vaker doen. Ik heb toch gemerkt dat het me goed doet om af en toe een paar dagen weg te gaan,” vertelt hij.
Sjanie Terlouw prijst de opmerking van De Roover. ,,Mantelzorgers cijferen zichzelf te vaak weg. Als ik een mantelzorger vraag, hoe is het nu met u? Dan beginnen ze direct over hun zieke familielid. Nee, ik vraag het aan u, zeg ik dan. Daarom organiseren we deze lunch. Wij vinden dat mantelzorgers extra aandacht verdienen en de tijd moeten nemen om even te ontspannen.”
De relaxte sfeer werkt niet gelijk op iedereen in. Lijda Blokland schuift een beetje gestresst aan tafel. De zorgen schieten nog door haar hoofd. ,,Mijn schoonmoeder heeft vorige week een beroerte gehad. Er moet nog van alles geregeld worden, de verpleeghulp, een rollator, etc.” Ze groet tussen het praten door een paar tafelgenoten. Blokland behoort al jaren tot de harde kern van mantelzorgers en kent hen van informatie bijeenkomsten van de IGO. Blokland verzorgt en steunt haar moeder, tante en oom. Normaal zijn haar weken wat minder hectisch, vertelt ze. ,,Dan ben ik ook wel druk, maar dan is het beter te overzien. Bij mijn tante is soms een bakje koffie al genoeg. Praten helpt veel.” Nooit is de zorg om haar familie uit haar gedachten. ,,Je bent er altijd mee bezig. Heb ik dit al geregeld, ben ik dat niet vergeten..,” schetst ze. ,,Soms voel ik me zelfs schuldig als ik niet kan.”
‘Een beetje overleven’
Haar ontspanning vindt ze iedere dinsdagavond bij een zanggroep. ,,Ik houd enorm van zingen. De zangavond zeg ik nooit af. Daarnaast laat ik me eens in de drie weken helemaal verwennen in de sauna. Maar dat kunnen niet alle mantelzorgers zich permitteren, die moeten hun familie 24 uur per dag verzorgen,” beseft ze. Een mantelzorgster die het verhaal van Lijda aanhoort, zucht instemmend. Haar man is erg ziek. Ze heeft zichzelf bijna moeten dwingen om een moment van ontspanning te nemen. ,,Mijn man is al 15 jaar hartpatiënt, heeft een hersenletsel, een tumor in zijn hals en longkanker. Moet ik nog meer zeggen,...” De tranen schieten in haar ogen. Een dik jaar geleden draaide haar leven 180 graden toen haar man een bedrijfsongeval kreeg, met een ernstig hersenletsel tot gevolg. Door het ongeluk is de persoonlijkheid van haar man sterk veranderd. ,,Hij is een ander mens geworden. Het is iedere dag weer een beetje overleven,” vertelt ze. De Hardinxveldse heeft in het hectische jaar vol veranderingen weinig tijd gevonden om aandacht aan zichzelf te schenken. ,,Een lunch als deze is ontspanning.” De vrouw voelt zich gesterkt door de herkenning en het uitwisselen van ervaringen tijdens de lunch. ,,Dit had ik even nodig,” besluit ze.