Juf Truus neemt afscheid

18 juli 2007 om 00:00 Nieuws

,,Er is een tijd van komen en een tijd van gaan,” zegt de 62-jarige Truus Vermaas een paar dagen voor het afscheid. Haar nuchtere woorden houden geen stand als de afscheidsdag in volle gang is. ,,Ik was echt ontroerd. Ik ben tot het besef gekomen dat ik op een kruispunt in mijn leven sta. Ik had die gedachte voor me uitgeschoven, maar ik krijg nu toch wel een heel ander leven,” bekent ze.

‘Wel een oude juf, maar niet ouderwets’ H’VELD-G’DAM - ,,Juf, we komen u morgen ophalen.” Terwijl Juf Truus van de Ichthusschool quasi verbaasd haar wenkbrauwen optrekt, valt een ander kind haar klasgenootje in de rede. ,,Sttt joh, dat is een verrassing.” Nu kan de juffrouw haar glimlach niet meer onderdrukken. Deze spontaniteit zal ze na 36 jaar kleuteronderwijs zeker gaan missen. Vorige week donderdag nam ze afscheid van haar vertrouwde school in Hardinxveld-Giessendam.

Donderdag werd ze in alle vroegte van het station opgehaald door haar kleutergroep. ,,De kinderen waren verkleed als zomerbeestjes.. bijtjes, lieveheersbeestjes. Ik moest zelf een zonnebloem worden. Een verklede juf, dat vinden kinderen schitterend.” De vrolijk uitgedoste groep vertrok lopend naar de Ichthusschool aan de Pauwtjesmolen, waar de volgende verrassing wachtte. ,,Alle kinderen van groep 1 tot en met acht stonden op het schoolplein voor me te zingen. Ze lieten ballonen op met een kaartje eraan: ‘Juf Truus gaat met prepensioen. Als u iets leuks voor haar weet om te doen in haar vrije tijd, stuur haar dan een kaartje’. Ze denken dat ik niks te doen heb,” lacht de juf. Maar dat is zeker niet het geval. Juf Truus gaat - creatief als ze is - zich storten op een cursus schilderen en kunstgeschiedenis. In de klas was ze ook altijd bezig met knutselwerkjes en het uitwerken van spontane ideeën. ,,Achter een bureau zitten is niks voor mij.” 31 jaar lang gaf ze les op de Ichthusschool, in de groepen 1 en 2. De vijf jaar daarvoor gaf ze les op diverse basisscholen.

,,Kleuters zijn de leukste leerlingen,” vindt de juf. ,,Ze zijn heel de dag actief bezig. En dan die humor van de kinderen. We lachen ons blauw.” Met een twinkeling in haar ogen, rakelt ze wat grappige voorvallen op. ,,Er kwam in de klas een meisje naar me toe met nieuwe lakschoentjes aan. Zegt ze: juf ik heb nagellakschoentjes. Haha. Of de keer dat we met een rondvaarboot een tochtje maakten. Zei een kind tegen mij ‘we gaan helemaal niet rond, we gaan alleen rechtdoor’. Prachtig toch? Ik heb alles op papier staan, maar ik ga niet alle grappige opmerkingen herhalen hoor. Nu ja eentje dan nog...”

,,Een kind moest een briefje afgeven bij een meester in een hogere klas. Vroeg ik later ‘heb je het briefje aan de meester gegeven?’ Nee antwoordde ze, hij had het heel druk, dus ik heb het voor de deur gelegd. ‘Voor de deur?’ reageert een ander kind. ‘Waarom schoof je het niet onder de deur door’. Zegt het meisje: ‘het is toch geen schuifdeur’.”

Juf Truus heeft zo’n duizend kleuters in de klas gehad. Zowel het onderwijs als de kinderen veranderden. ,,Kinderen zijn veel wijzer en mondiger geworden. De maatschappij vraagt dat kinderen eerder beginnen met leren. We hoeven ze in groep 1 geen kleuren meer te leren. Of ik ook met de tijd ben meegegaan? Ja hoor, ik ben dan wel een oude juf, maar geen ouderwetse juf.”

advertentie
advertentie