Het landje van Wim en Door

H’VELD-G’DAM - Het gras is altijd groener bij de buren. Sliedrechters Wim en Door Rutgers nemen dit spreekwoord wel heel erg letterlijk. Zodra de eerste zonnestralen doorbreken, varen ze met hun boot naar Hardinxveld-Giessendam. Bij de Giessenzoom meren ze aan. ,,Bijna niemand weet hoe mooi het hier is.” Al ruim 25 jaar geniet het echtpaar van het verborgen stekje.

Het kost enige moeite om het landje van Wim en Door te bereiken als je niet over een boot beschikt of geen wandelliefhebber bent. Het tuintje ligt halverwege het natuurpad aan de Giessenzoom, vlakbij het station van Hardinxveld. Het echtpaar pakt liever haar bootje Pecardo. ,,We hebben in Sliedrecht een klein plaatsje achter het huis, hier hebben we alle ruimte.” Genietend kijkt Door (68) om zich heen. Ze zit met een bakkie koffie onder de luifel van het tuinhuisje. Het gazon ziet er verzorgd uit. Het gras is geknipt, de bloemetjes staan in bloei en de perenboom werpt haar eerste vruchten af.

,,Zo zag het er ruim 25 jaar geleden niet uit hoor,” vertelt Door. ,,Achterin stond een oud schuurtje vol met muizen en spinnen. Die hebben we afgebroken en vervangen voor een steviger hutje.” Boven de deur prijkt een vrolijk naambordje. Wim, die het huisje eigenhandig heeft opgehoogd voor hoogstaand water, vertelt: ,,We hebben hier heel wat kuubjes grond naar toe gebracht.” Wim zorgde voor het zwaardere werk, zijn vrouw voor de decoratie. ,,Daar achterin staat mijn fantasievogel,” wijst Door naar de waterkant waar een zilverkleurige vogel met een kuif en kromme snavel prijkt. ,,Een echte Hardinxveldse reiger,” grapt Wim.

Het echtpaar is intens tevreden met zijn stekje. ,,Ik durf te wedden dat veel Hardinxvelders niet van het bestaan van dit landje weten,” denkt Wim. Tot vorige week liep er achter de tuin van de Sliedrechters, en de zes buurtuintjes, een wandelpad. Een ontevreden boer maakte hier echter een eind aan. Al jaren liepen wandelaars dwars door zijn weiland om het natuurpad te vervolgen. Maar nadat loslopende honden regelmatig zijn vee lieten schrikken, was voor hem de maat vol. Wim en Door betreuren de afsluiting van het pad. ,,Het was een prachtige wandeling. De omgeving is fantastisch.”

Eend met watervrees

Het Sliedrechtse stel komt graag in het weekend naar het landje. ,,Op zaterdagavond wordt het hier doodstil en valt heel vredig de zondagsrust in.” Zo nu en dan wordt er een barbecue gehouden voor familie en vrienden. Door: ,,Met de zangvereniging houden we één keer per jaar een zomerfeest. Lekker eten en een muziekje erbij.”

Sinds enkele weken hebben Wim en Door een nieuwsgierige logé op hun land: eend Duckie. Hun kleinzoon had het eendje in een weiland gevonden en nam deze geregeld mee naar zijn grootouders. ,,Hij vond hem moederziel alleen en luid kwekkend,” weet Door. Vanaf april verzorgde de kleinzoon het beestje. ,,Hier wilden we hem leren zwemmen, maar wat bleek: dit eendje heeft watervrees. Nu mijn kleinzoon op vakantie is zorgen wij voor hem. We halen elke dag een bakje kroos. Een beetje verwend is hij wel, want als het kroos er te lang staat, hoeft hij het niet meer,” grinnikt Door.