EMS spettert tijdens Rabo-concert
17 oktober 2007 om 00:00 NieuwsMuziekvereniging EMS opende de avond spectaculair met ‘Also sprach Zarathustra’ van Richard Strauss, waarbij een glansrol was weggelegd voor de paukenist. Na deze prachtige opwarmer voor de oren gaf dirigent Alphons van Stenis het dirigeerstokje over aan Margreet van der Molen. Zij bracht met haar jeugdorkest twee fijn in het gehoor liggende stukjes ten gehore. Dat sommige leden nog maar één of twee jaar les hebben was niet op te merken.
Door Walter Leendertse
EMS benadrukte tijdens het concert dat zij met de tijd meegaat. Diverse multimediale presentaties werden getoond op een groot scherm. Zo werden bij de dynamische en gevarieerde ‘Pirates of the Carribean-medley’ filmbeelden ter ondersteuning getoond. Na dit avontuur vervolgde EMS haar weg via ‘Aan de kust’ van Blof naar Adios Nonino, de bekende tango van Astor Piazolla die bij prinses Maxima nogal wat emoties losmaakte tijdens haar bruiloft. Omdat EMS geen accordeonisten in dienst heeft, had het orkest de accordeoniste Ilse Stuurstraat bereid gevonden, de belangrijkste rol van het hele stuk op zich te nemen. Onder melancholische begeleiding van met name de klarinetten nam Stuurstraat de zaal weer even mee naar 2 februari 2002.
De muzikale reis van EMS kreeg zijn vervolg in de Efteling. Van de Fata Morgana naar de Indische Waterlelies – met een strakke trompetsolo - naar het Spookslot en uiteindelijk naar Villa Volta. Na deze vrolijke stukken was het de beurt aan de drumband van EMS. In het stuk ‘Japanese takeaway’ gingen zij naar Japanse stranden waar de Tai-ko drummers hun rituelen opvoerden. EMS eindigde het eerste gedeelte met ‘It’s raining men’ waarbij klarinettiste Esmeralda van Heukelum met haar dansgroep, bestaande uit Hardinxveldse middelbare schooljeugd, een dans opvoerde. Helaas werkte de verlichting slecht, waardoor de dansgroep slecht te zien was.
Publiek ‘op’ waterradboot
Na de pauze startte het orkest even spetterend als het begonnen was. Met een selectie uit de Ierse Riverdance liet EMS horen waarom het al een noemenswaardig aantal prijzen op haar naam heeft staan. Mede door de in rap tempo wisselende maatsoorten en vele syncopen ligt de lat van dit stuk erg hoog. De Ierse traditie van het rivieren uitbeelden in dans en muziek werd voortgezet met de ‘Riviercyclus’. Via de Rio Negro werd het publiek op een waterradboot meegenomen door de Amazone-jungle om uiteindelijk via een rustig kabbelende Orinoco – met een magisch fluitsolo - uit te komen op het opzwepende eiland Chibut.
Eindelijk was dan het moment aangebroken waarop veel tienermeisjes hadden gewacht: het optreden van Sharon. Met haar jazz- en soulsongs wist ze de zaal in beroering te krijgen. Natuurlijk mocht ook haar hit ‘Heartbreak away’ niet ontbreken. Dat Sharon terecht winnaar is geworden van X-factor, bleek uit de verscheidenheid van haar repertoire. Zo schakelde ze van het jazzy ‘At last’ van Etta James, waarbij een rokerige zware stem past, naar ‘Loving You’ waarbij ze haar stem loepzuiver naar onwerkelijke hoogten bracht.
EMS sloot de avond af. Via een potpourri van muziek uit de film ‘Titanic’ bleef men op Amerikaanse grond. Het volgende stuk betrof namelijk een medley van Amerikaanse Navy-songs. Ontroerend was het ‘Love me Tender’ van Elvis Presley, gespeeld met een gevoelige solo op de althobo. Als sluitstuk werd de door de eigen dirigent gearrangeerde ‘Jan Smit medley’ gespeeld. Misschien iets te laag gegrepen voor het hoge niveau van de vereniging maar de zaal ging goed los. Al met al heeft EMS met dit concert weer een mooi visitekaartje afgegeven.
