Het begon allemaal met een cashewnootje ...

Hieronder leest u een interview dat Het Kompas in juni 2007 met Jan W. Klijn heeft gehad. Klijn heeft inmiddels een nieuw boek uitgebracht. In onze rubriek lokaal nieuws hebben wij gisteren (zaterdag) een artikel heeft geplaatst over dit nieuwe boek.

H'VELD-G'DAM - Zo’n veertig jaar geleden vond een arme Giessendammer het ei van Columbus: een cashewnootje. ,,Ik stond met kaas en eieren op de markt en nam wat exotische nootjes over van een andere markthandelaar. Ik proefde voor het eerst in mijn leven een cashewnootje en dacht ‘hmmm lekker zeg, hier zit handel in’.” Inmiddels is Jan W. Klijn een gevierd zakenman en nootjesexpert in binnen- en buitenland. De Alblasserwaard kent hem echter ook als auteur van een reeks christelijke romans.

Luxe was de jonge Giessendammer vreemd. Aan eten was geen gebrek, maar daar was in een gezin met 9 kinderen ook alles mee gezegd. ,,Dit nooit,” deed hij zichzelf al vroeg de belofte. ,,Zo wil ik niet leven.” Er was echter een cashewnootje voor nodig om een ander levenspad in te slaan. De handelaar besloot exotische nootjes en zuidvruchten te importeren naar Nederland. Met de goedkoopste chartervluchten vloog hij de wereld over. Hij vond walnoten in Amerika, abrikozen en vijgen in Turkije, dadels in Israël en pijnboompitten in China. ,,Ik nam altijd chartervluchten en sliep in hotels, zo goedkoop als het kon. Ik heb wel eens in hotels geslapen, waar ik me niet durfde uit te kleden, zo vuil waren de kamers.” Een lach breekt door op zijn gezicht. ,,Je moet natuurlijk wel slim zijn,” geeft hij één van zijn handelsgeheimen prijs. ,,Ik maakte mijn afspraken in het Hilton. ‘s Ochtends vroeg wachtte ik mijn bezoek op in de lounge-ruimte. Geen mens had in de gaten dat ik daar niet sliep, maar ik maakte wel een goede indruk op de verkoper.”

Zijn succes kwam niet aangewaaid, vertelt Klijn. ,,Vergis je niet, het was een struggle for life. Ik heb alleen maar lagere school gehad en heb heel hard moeten werken. Een mens kan veel, als je maar wil. Bovendien moet je een portie lef hebben. Durven investeren..”

Van zijn 29ste tot zijn 54ste ging Klijn ieder jaar, in afstand, twee keer de wereld rond. ,,In de beginjaren kende niemand Jan Klijn, maar als ik nu in Amerika kom is het ‘ahhh mister Klijn, how are you?!’ Ik ben door de jaren heen een expert op het gebied van noten en zuidvruchten geworden.”

Onrust

Van al dat reizen en onderhandelen is de onrust in Klijn geslopen. Zelf vindt hij dit één van zijn meeste positieve eigenschappen. ,,Die onrust heb ik nodig om me lekker in mijn vel te voelen. Ik zeg wel eens tegen mijn vrouw, als ik stop met werken dan heb je mij niet lang meer. Ik wil mijn hoofd laten werken. In bijna alles wat ik zie of tegenkom, zie ik handel.” Zijn voormalige huizen werden toepasselijk ‘Huize Rusteloos’ genoemd. Zijn huidige villa in Groot-Ammers, ook wel de Goudkust van het dorp genoemd, kreeg echter een andere naam: ‘voor anker’. ,,Deze titel kreeg hij niet zozeer omdat ik mijn rust zou hebben gevonden, maar om de reden dat dit waarschijnlijk onze laatste stek is,” verklaart de 66-jarige kwieke man.

Klijne grensoverschrijdingen

Klijn is een man van het heden en de toekomst. ,,Ik kijk zelden terug.” Als hij praat over zijn veelzijdige loopbaan, gebruikt hij zijn ruime archief als geheugensteun. Zijn reisverhalen zijn keurig gestructureerd opgeborgen in een kast vol ordners. Al bladerend keren vervlogen tijden terug naar zijn riante werkkamer in Groot-Ammers. ,,In het vliegtuig zette ik mijn verhalen op papier voor een christelijke gezinsgids. Deze rubriek heette Klijne grensoverschrijdingen.”

Schrijven is, naast pianospelen, één van zijn grootste passies. Hij schreef onlangs zijn 28ste boek: Levensstrijd. Zijn christelijke romans spelen zich voornamelijk af in zijn geboortestreek, de Alblasserwaard. Ieder exemplaar kent autobiografische delen en ontkomt niet aan een christelijke boodschap. ,,Ik voel dat laatste als mijn plicht. Zo zou mijn laatste boek nooit anders kunnen eindigen....” De auteur doelt op de liefde tussen de hoofdpersonen, een jonge christelijke vrouw en een Turkse moslim. De twee krijgen een relatie, maar ondervinden thuis problemen door het verschil in religie. Klijn kan het niet over zijn hart verkrijgen de twee uit elkaar te drijven of om hen beiden te bekeren tot de Islam. ,,Veel christelijke auteurs zouden misschien de relatie op de klippen laten lopen, maar in mijn boek bekeert de Turk zich tot het christendom. Dit voelt voor mij als een happy end.”

Jan Klijn noemt zichzelf ‘een oubollige schrijver’ en zeker geen ‘topauteur’. ,,Ik ben geen Jan Siebelink of Geert Mak, ik schrijf geen bestsellers. Maar mijn boeken worden wel degelijk gelezen in de Alblasserwaard. Vorig jaar zijn mijn boeken 38 duizend keer uitgeleend in de bibliotheek.” Jan Klijn zou Jan Klijn niet zijn als zijn passie niet gecombineerd zou kunnen worden met zijn handelsgeest. ,,Ik geef eerlijk toe, als mijn boeken niet gelezen of verkocht zouden worden, zou ik ermee stoppen.”