Burgemeester praat met vernielers

H’VELD-G’DAM - Het lijkt een actie uit de tijd van Veldwachter Bromsnor, maar zelf zien burgemeester Roel Augusteijn en Steven Wierckx (vervangend teamchef wijkteam) dit anders. Het is logisch dat zij woensdag 20 augustus persoonlijk met een aantal Hardinxveldse vernielers in gesprek zijn gegaan. ,,Het tegengaan van vernielingen en overlast is een speerpunt van de raad, maar het persoonlijk contact in dit traject wordt vaak vergeten”, stelt Augusteijn. In dit artikel houden Augusteijn en Wierkcx hun eigen motieven tegen het licht. Is deze aanpak voor herhaling vatbaar? En past de persoonlijke benadering alleen bij Hardinxveld-Giessendam of ook bij andere plaatsen?

Wie kwam eigenlijk met dit idee? Augusteijn of Wierckx?

R.A.: ,,Wierckx. Hij heeft me benaderd.” S.W.: ,,Het aanpakken van vernielingen is één van onze speerpunten. Vorige week hebben we vijf jongens, in de leeftijd van 16 tot en met 23 jaar, opgepakt in een vernielingszaak rond Buitendams. Vervolgens kwam ik op het idee om de burgemeester bij deze zaak te betrekken. Hij vond het meteen een goed idee. Zo is het balletje gaan rollen.”

De burgemeester die overlastgevende jeugd persoonlijk - en vermanend - toespreekt. Klinkt als een actie uit de tijd van Veldwachter Bromsnor.

R.A.: ,,Ik vond het verzoek van Wierckx niet meer dan logisch en juist een actie van deze tijd. Het tegengaan van vernielingen en overlast is ook één van de speerpunten van de raad. We blijven te vaak in onze ivoren toren zitten en dit was een mogelijkheid om persoonlijk in contact te treden met de burger.

Ik vind dat we - de overheid - op verschillende manieren kunnen laten merken dat we bepaald gedrag niet tolereren. We hebben natuurlijk strafrechterlijke mogelijkheden en het persoonlijke gesprek zie ik als een andere optie. Het was voor mij de eerste keer dat ik op deze manier met verdachten in gesprek raakte. Via het Halt-traject heb ik weliswaar wel eens met jongens gesproken, maar dat was meer een excuusgesprek. Het gesprek met deze vijf was tweerichtingsverkeer. Toen ik van deze zaak hoorde, was ik meteen gefascineerd door de motieven en de achtergronden van deze daden. Niet eens zozeer als ambtsdrager, maar ook als mens. Ik heb ook met ze afgesproken dat ik in december een vervolggesprek met ze aanga, ook al ben ik dan geen burgemeester van Hardinxveld-Giessendam meer.”

Welke indruk kregen jullie van de vijf?

S.W.: ,,Ik vond het sowieso al heel positief dat ze er alle vijf waren. Het was namelijk niet verplicht om op gesprek te komen.”

R.A.: ,,Ze waren behoorlijk openhartig. Eén jongen vertelde dat zijn vriendin hem enigszins weet te ‘temmen’ en dat dit ook nodig is. Een ander vertelde dat zijn gedrag mede wordt veroorzaakt door overmatig drankgebruik. Eén van de knullen was zelfs heel stellig en gaf aan afscheid te willen nemen van dit gedrag. Over één van de twee mannen van 21 jaar heb ik mijn twijfels. Hij was behoorlijk defensief en liet weinig van zichzelf zien. ‘Wilt u soms verbieden dat wij alcohol drinken?’, vroeg hij bijvoorbeeld. Ik had het idee dat hij zich afvroeg ‘waar die man zich mee bemoeide’.”

Werkt deze aanpak alleen in een dorp als Hardinxveld-Giessendam en bijvoorbeeld niet in een grote stad als Amsterdam?

R.A.: ,,Waarom zou dit alleen werken in Hardinxveld-Giessendam? Deze persoonlijke aanpak past bij mensen in z’n algemeenheid. Of dat nu in Hardinxveld, Amsterdam of waar dan ook is.”

S.W.: ,,Je moet je altijd afvragen of een gesprek zin heeft. Bij deze jongens had ik dat gevoel zeker. Zij zijn niet kansloos, zoals dat heet.”