Verkeersregelaar Wout Baks wil niet thuiszitten

H'VELD-G'DAM - ,,Als je 60 jaar bent kom je moeilijk nog aan de slag. Thuiszitten is ook niets voor mij, dus ben ik blij met deze baan.” Dat zegt Wouter Baks (60), sinds 1 september als verkeersregelaar in dienst van Aannemingsbedrijf Stam en de Koning. Hij regelt het komende half jaar het verkeer rond de nieuwbouw van het winkelcentrum.

Door Wil Sommeijer

Dat blijkt geen overbodige luxe te zijn. De situatie op de hoek van de Talmastraat en Thorbeckestraat is behoorlijk onoverzichtelijk. Zeker als er zwaar materieel staat zoals een grote kraan om vloerplaten over te hijsen. Dat werd ook ingezien door M. Cosijn, directeur van Stam en de Koning. Het aannemingsbedrijf wilde daarom een bijdrage leveren aan de verkeersveiligheid en heeft in samenspraak met wethouder Teun Sluimer en het UVW werkbedrijf een verkeersregelaar in dienst genomen. Zo wil hij maatschappelijk verantwoord een kleine bijdrage leveren aan de vermindering van de werkloosheid en een grotere bijdrage aan de verkeersveiligheid. ,,Naast het regelen van het verkeer zal Wout Baks ook andere werkzaamheden verrichten,” aldus Cosijn.

Het UVW is volgens Sluimer nauw betrokken en hij zei verheugd te zijn dat door een actief re-integratiebeleid mensen als Baks weer deel kunnen nemen aan het arbeidsproces. Hoewel Baks als verkeersregelaar een formele status heeft en hij door een opvallend gekleurde hes goed herkenbaar is, heeft hij geen bevoegdheden. Maar er wordt op vertrouwd dat de verkeersdeelnemers zijn aanwijzingen op zullen volgen, het gaat immers ook om hun eigen veiligheid. Bovendien steunt ook de politie dit project.

Wouter Baks woont in Woudrichem en is van beroep metselaar/opperman. Hij is dus bekend met de bouwwereld. Door een faillissement van zijn werkgever, raakte hij werkloos in 2003. Baks is geen man om thuis te zitten en hij kreeg werk in een fabriek. ,,Tot een jaar geleden, eind augustus 2008 werd ik werkloos. Via uitzendbureaus werkte ik een paar weken hier, een paar weken daar, maar echt solliciteren lukte niet. Bovendien hoef je niet meer te solliciteren als je 60 jaar bent. Ik was echter bereid om aalles aan te pakken, ik heb tenslotte ook een gezin met twee studerende zoons. En gelukkig kreeg ik op mijn verjaardag op 17 juni deze baan. Ik werk nu veertig uur per week en regel het verkeer als dat nodig is. Verder doe ik eigenlijk van alles, van administratief tot het sorteren van hout, werken met de kraan en zo meer. Ik heb er wel zin in.”