'Ik heb ergens Rietveldstoeltjes gezien...'

H'VELD-G'DAM – ,,Ik kan hier alles in kwijt: timmeren, zagen, boren, behangen, verven, naaien, breien, borduren maar ook het elektriciteitswerk.” Aan het woord is Dini Schevers (67). Tien jaar geleden begon ze aan haar eerste poppenhuis. Een Anton Pieckhuis, een café en een manufacturen winkeltje volgden. Toen kwam haar grootste project: een complete boerderij met rieten dak en hooischuur, waar ook de ouderwetse kakdoos buiten en het erf niet ontbreken. ,,Tien jaar geleden ontmoette ik in Liesbeth Kazen die met een poppenhuiswinkeltje begonnen was. Ik ben daar eens gaan kijken, want ik wist niet eens dat zoiets bestond. Sindsdien zit ik bij de Poppenhuisclub Lief&Leed."

Door Margreet Strijker

Boven het kamerbrede werkblad in Dini’s hobbykamer zijn twee etages met poppenhuizen. Een oude Franse hanenkooi uit 1898 werd een rommelwinkeltje met ‘rotan’ meubeltjes en ‘rieten’ mandjes van borduurgaas. ,,Deze kooi hebben we ooit op een rommelmarkt gekocht en stond op zolder. Ik heb dit tussendoor gemaakt, eerlijk gezegd vooral omdat ik hiervoor geen extra kosten hoefde te maken. Ik wil een vast budget aanhouden en moet dus soms even sparen voor ik weer verder kan.” Een houten Bavaria bierkrat uit 1969 werd een café met een kroegbaas achter de tap en een klant die een krantje leest. Aan de wand reclameborden van Coca Cola en La Trappe en zelfs het dartbord ontbreekt niet. In de bruidssalon hangt een kroonluchter met ‘kristallen’ pegels. ,,Die kost meer dan 100 euro, maar dat vond ik te gek. Ik kocht een simpeler model en maakte hem af met kristallen kraaltjes die ik ooit in Turkije kocht.” In het atelier naast de salon zit de coupeuse achter de naaimachine. ,,Die werkt echt, want dat vind ik het leukste, als iets het echt doet. Van de ramen en spiegels maak ik eerst papieren malletjes die ik dan bij een glashandel op maat laat zagen. Plexiglas of plastic kan soms ook wel, maar dit is toch echter.” In het begin werkte ze graag met zelfhardende klei. Maar langzamerhand werd ze allergisch voor dat materiaal. ,,Dat vond ik wel heel jammer. 'Daar gaat mijn hobby', dacht ik. Maar er zijn zoveel andere mogelijkheden.”

De kettinkjes in de bijouterie, de bh’s in de lingerie- en de rompertjes in de babyzaak maakte ze zelf. Tegen de muren zit Beatrix Potter behang en er zijn schattige details als luiermandjes, speelgoed, knuffels en mini Zwitsalproducten. Een schommelwieg met geborduurd hemeltje, een commode en een box completeren de winkelinventaris. ,,Alleen een wandelwagen heb ik nog niet. Maar ik heb geen haast, soms loop je ergens tegenaan en doe je ineens een idee op. Als ik niet weet hoe ik verder moet, stop ik gewoon. Ik maal er wat over voor ik ga slapen en dan komt het vanzelf wel.” In een houten naaimachinekast vond een manufacturenwinkeltje een plekje. Ook hier weer allerlei details zoals rollen stof, bollen wol en petieterige klosjes garen. Het bloemenwinkeltje staat vol met zelfgemaakte papieren boeketten. Ook de stekjes en zakken potgrond ontbreken niet. ,,Ja, ik priegel graag, als kind was ik al creatief en zat altijd te prutsen.” Ook de elektriciteit zal heel wat geduld vergen. De huizen kunnen afzonderlijk van elkaar verlicht worden en alle bedrading is weggewerkt. ,,In het begin maakte ik wel eens kortsluiting hoor, maar inmiddels weet ik wel hoe het werkt.”

Heel bijzonder is boerderij met rieten dak. De muurankers werden gemaakt van lucifers met een splitpen en de luiken voor de ramen kunnen echt open. ,,Toen mijn man en ik door de polder reden riep ik ineens: stop eens, ik wil even kijken hoe die blinden bevestigd zijn. En bij museum De Koperen Knop deed ik inspiratie op voor het tafeltje met bloempotten en klompen dat tegen het huis staat.” Op het erf scharrelen kippen en varkens. De haan zit op het hooi en de boer op een fiets die gemaakt door iemand die in de Burgemeester De Boerstichting woonde. ,,Dat vind ik altijd wel grappig om te vertellen.” Op de deurmat ligt een hond op een schoen te kauwen en in de bijkeuken staat een zinken teil met wasbord en wekketel. Onder het ouderlijk bed staat een halfvolle po en een foto van Dini’s schoonouders hangt er aan de wand. ,,Mijn man verkleint foto’s, maar ook reclamemateriaal en verpakkingen op de computer. Zo hangt onze trouwfoto boven de schouw in het eerste huis dat ik maakte. Ook foto’s van onze drie kinderen zijn verkleind en gebruikt.” Lachend voegt Dini daaraan toe: ,,Het wordt nog een heel gedoe met de erfenis, want de een is gek op de bruidssalon en twee willen het Anton Pieckhuis wel hebben. En er zijn ook nog acht kleinkinderen…” Maar het komt vast wel goed met die erfenis want Dini is volop bezig met een volgend huis. Het worden vijf of zes etages, waarvan de kelder al klaar is. Er zijn een dames- en herentoilet en een kantine te vinden. De trap naar de begane grond waar een restaurant moet komen en de meterkast zijn er ook al. ,,En hierboven komt een modern appartement met een strak interieur. Ik heb ergens Rietveldstoeltjes gezien…"

Fotobijschrift: Dini doet het rieten dak van de boerderij open om de kinderslaapkamers op de zolder te laten zien.