'We zijn echt niet uit het jaar kruik'

28 december 2009 om 00:00 Nieuws

H'VELD-G'DAM - ,,We zijn een goed team samen. Ik ben van het verzinnen en hij is superhandig. Het plaatje zit in haar hoofd en dat moet ik er dan uit halen. We vinden het gewoon heel leuk om te verbouwen.” Aan het woord zijn Liesbeth en Jan Leenman. Het gezin woont sinds 1992 in wat door de jaren heen steeds meer hun eigen familiehuis is geworden. Er is geen ruimte, hoekje of gaatje meer hetzelfde als toen ze het kochten. Het huis aan de Kerkweg dateert van rond 1910. Het werd bewoond door een broer van de hoepmaker die zijn bedrijf bij de woning ernaast had. Op een foto uit 1925 is een stukje van de hoepmakersschuur te zien. Liesbeth: ,,Het zou zomaar kunnen dat waar nu onze keuken is, ooit hoepels gemaakt zijn. Op een oude tekening zie je een ruimte met een luik en een trap.” De gezellige woonkeuken is nu het kloppend hart van het huis. Met een grote tafel waar meer dan genoeg plek is om met de kinderen Heime (13), Jauke (15), Lilian (17) en Sanne (20) aan te schuiven.

Door Margreet Strijker

Het lijkt alsof het nooit anders was. Maar weinig is wat het lijkt in Huize Leenman. De authentiek ogende wand blijkt te bestaan uit meubelplaat waar Jan sleuven in gemaakt heeft om de suggestie van planken te wekken. Liesbeth heeft zich erop uitgeleefd met hamer en spijker om het er oud en gebutst uit te laten zien. Er staat een houtkachel die tijdens het interview af en toe bijgevuld en opgestookt wordt. Oude (?) planken zijn volgestouwd met Engels blauw serviesgoed en andere verzamel- en gebruiksobjecten. Maar de keuken zelf bestaat uit moderne roestvrijstalen apparatuur die wordt verlicht door halogeenspotjes aan een strak gespannen draad. Jan: ,,We zijn echt niet uit het jaar kruik.” De gang boven laat via een smalle lange glasplaat daglicht door vanuit de ramen in de dakkapellen en geeft een doorkijkje naar de keuken eronder. ,,Ik moet dus op mijn knieën ramen zemen, maar ’t is wel handig want je kunt boven zien of de kachel nog brandt en wie er binnen komen.”

Overigens was de keuken voorheen de huiskamer en andersom. Het aanrecht was in de hoek waar nu de piano en boekenkast zijn. Deze metamorfose is voortgekomen uit de laatste grote verbouwing die afgelopen zomer heeft plaatsgevonden. Door de jaren heen gingen daar nog heel wat grote en kleinere bouwprojecten aan vooraf.

Ook hun eerste huisje werd grondig verbouwd. Liesbeth: ,,Het was schattig maar met Sanne erbij te klein voor ons. De aanbouwplannen en vergunning lagen al klaar toen bleek dat ik ‘ineens’ weer zwanger was. We hebben de boel even uitgesteld en toen Lilian een paar maanden oud was zouden we na een weekje vakantie alsnog beginnen.” Maar dat liep anders. Liesbeth is zelf opgegroeid aan de Kerkweg en het bleef altijd trekken. Haar zus zag toen ze langs fietste dat de makelaar een bord in de tuin zette en is er meteen achteraan gegaan. Jan: ,,We werden op ons vakantieadres gebeld met de mededeling dat we een optie op een huis hadden… Hoewel we helemaal niet wilden verhuizen zijn we toch maar even gaan kijken: Gelijk verliefd!”

Er ging een ‘nieuwe’ vloer in en er moest geverfd worden. Nadat het schuurtje omgebouwd was tot portaal konden ze erin. Een Pipowagen in de tuin deed dienst als schuur. De eerste jaren is er al heel wat geklust. Jan: ,,Wij zijn nogal praktisch ingesteld en benutten elk hoekje. Alles wat afgetimmerd was kwam weer tevoorschijn.” Nadat Jauke en Heime geboren waren werd de bovenverdieping met drie slaapkamers te klein. In 2000 was de tijd rijp voor de eerste echt grote verbouwing. Liesbeth: ,,Toen zijn we drie maanden dakloos geweest, maar we kregen gelukkig onderdak bij mijn ouders die ook nog steeds aan de Kerkweg wonen. Het hele dak is eraf geweest. De trap ging naar een andere plek en we hebben nu vijf slaapkamers en een extra badkamer.” Ze bedachten alles zelf. Jan Leenman komt uit een aannemersfamilie maar heeft een elektrotechnische achtergrond. ,,Ik maakte zelf met het handje de tekeningen die nagerekend zijn door een deskundige. Ik heb bij allebei mijn broers meegewerkt toen ze hun eigen huis bouwden en daar leer je veel van. Het grovere werk zoals de dakconstructie en de dakkapellen was uitbesteed, maar de rest deden we met hulp van familie en vrienden zelf.” Toch ziet het er uit alsof alles al minstens vijftig jaar oud is: glas-in-lood, treetjes, geverfde planken en oude kasten (waar soms een 'saaie' Ikea-kast of zelfs een vriezer onder verstopt zit). Door de T-dak constructie zijn er rare hoekjes, waar Jan op een ingenieuze manier bergruimte gecreëerd heeft: ,,De kracht van dit huis zit in de schuifdeuren.” De overloop met de glazen vloer eindigt in een wederom virtuoze constructie met drie deuren. Er is veel daglicht door de soms ronde lichtkoepels. Jan:,, Ja, dat bedenkt Liesbeth: rond timmert zo makkelijk af….”

In 2005 werd de serre aangebouwd, waarvoor het balkon en de veranda verdwijnen moesten. Het is een gezellige en lichte extra huiskamer geworden. Maar wel multifunctioneel want soms gaan de meubels opzij om een fiets te repareren of om te timmeren en zagen. De vloer van omgekeerde trottoirtegels die in de oxaanolie gezet zijn kan dat wel hebben: een ideetje uit één van de woonbladen waar Liesbeth graag in snuffelt om inspiratie op te doen.

Liesbeth: ,,We werken harder dan we zelf bij kunnen houden. Zo doen we het al tien jaar zonder trapleuning, want daar kom je dan niet aan toe. Ik ben degene van het verven. Maar wel om van alles heen en tot waar ik erbij kan.” Op meerdere plekken in huis is dat te zien: onder het bed is de verder witte vloer nog blauw en ook bovenin het trapgat houdt het wit ineens op; daar zie je houten latjes. Jan vervolgt lachend met: ,,Soms werk ik mijn lijstje bewust niet af, want dan komt er tenminste niks meer bij. Mijn zwager vraagt regelmatig wanneer het volgende project gaat beginnen.” Maar volgens Liesbeth is het nu klaar. Alles is helemaal hoe ze het hebben willen. Hoewel: ,,Als ik verf ruik…heerlijk! Dan gaat het weer kriebelen.”

Foto 1: De hele familie Leenman inclusief hondje Joris in de serre.

Foto 2: Op de historische foto uit ongeveer 1925 ziet u links een stukje van de hoepmakersschuur van de buren.

Foto 3: Een foto van de verbouwing in 2005 toen de serre aangebouwd werd.

Foto 4: Huize Leenman nu.

Foto 5: Waar nu piano en boekenkast staan, was vorig jaar het aanrecht nog.

Foto 6: Huidige keuken: ,,We zijn niet uit het jaar kruik."

advertentie
advertentie