HKC is een familieclub met toekomst

H’VELD-G’DAM - Korfbalvereniging HKC uit Boven Hardinxveld bestaat morgen precies 75 jaar. Mevrouw De Boer van wandelsportvereniging Houdt Moedt, echtgenote van de toenmalige burgemeester van Hardinxveld, was 75 jaar geleden één van de initiatiefneemsters voor de oprichting van de korfbalvereniging. We blikken terug en kijken vooruit met voorzitter Wil Kuup, met Anja Bohré, voorzitter van de jubileumcommissie en met Peter van der Giessen, die zowel in 1963 als in 1975 deel uitmaakte van het gouden team dat promoveerde naar de overgangsklasse, het hoogste niveau waarop de club in de lange historie actief was.

Door Jan Volwerk

Anno 2010 was HKC op het veld ook actief in de overgangsklasse, alleen degradeerde de hoofdmacht. In de zaal streed de club lang mee om de titel in de eerste klasse. ,,We zijn een financieel gezonde, licht vergrijzende en uiterst gezellige vereniging met bijna vierhonderd leden en met een prachtige accommodatie. Een echte familieclub ook’’, vat voorzitter Wil Kuup haar club in enkele woorden samen. ,,Een club met toekomst. Niet alleen vanwege de toekomstige woningbouw in het dorp, die voor aanwas van leden moet zorgen, maar ook door onze goede jeugdopleiding. Het is niet voor niets dat ons D1 Nederlands kampioen is geworden en ons C1 derde van Nederland. Het is wel jammer dat we vaak opleiden voor de clubs op het hoogste niveau, zoals PKC,’’ aldus de 44-jarige Kuup die vanaf haar negende lid is van HKC en sinds haar zeventiende veertien seizoenen deel uitmaakte van de hoofdmacht. Na haar actieve korfballoopbaan kwam ze in het bestuur terecht. ,,Ik ben niet in een lager team gaan spelen. Daar was ik te fanatiek voor. Toen ik na een vakantie in Australië hoorde dat er bij HKC een bestuurscrisis was vanwege financiële problemen, heb ik mijn verantwoordelijkheid genomen.’’

Peter van der Giessen (65) is sinds 1953 lid. ,,Nee, mijn ouders hebben nooit gekorfbald. Mijn vader is in 1898 geboren. Ik ben een nakomertje. Ik mocht niet op voelbal omdat ik last had van hemofilie, waardoor mijn bloed niet goed stolt. Geen contactsport voor mij, dus. We woonden aan de Weteringstraat, naast het korfbalveld. Dat veld liep nogal eens onder water, omdat er een wel onder lag. Er was in die tijd nog geen kantine. Alleen een kleedruimte met van die emaillen wasbakken met alleen koud water.’’ Van der Giessen kan zich de eerste houten kantine nog herinneren. ,,Die kantine diende heel lang ook als trainingsaccommodatie in de wintermaanden. De ballen vlogen regelmatig door de ruiten.’’ Van der Giessen speelde in de begintijd in het enige juniorenteam dat de club rijk was. Een zaalcompetitie was er nog niet. ,,We gingen één keer per jaar naar een grote hal voor een toernooi. Ik kan me toernooien herinneren in de Energiehal in Rotterdam, in een veilinghal in het Westland en in de RAI in Amsterdam,’’ aldus Van der Giessen die op zijn vijftiende debuteerde in het eerste. ,,Eén keer heb ik geweigerd om met het eerste mee te doen. Het jeugdteam waarin ik had gespeeld kon kampioen worden en daar wilde ik per se bij zijn. Er is een compromis gesloten. Ik mocht eerst met het jeugdteam meedoen, na afloop werd ik direct met de auto naar het eerste gebracht.’’

,,Peter is ook één van de weinige overlopers in die tijd,’’ merkt Wil Kuup op met een knipoog. Van der Giessen: ,,Ik heb twee jaar bij Vriendenschaar gespeeld. Omdat zij hoger speelden dan HKC. In 1963, het jaar dat HKC naar de overgangsklasse promoveerde met onder anderen Pleus Blom, Gijs Heijkoop, Siena en Rien den Breejen en Nel den Dikken, was ik weer terug. Op mijn 35-ste ben ik vanwege rugproblemen lager gaan spelen,’’ aldus Van der Giessen die het afgelopen weekeinde getuige was hoe zijn gehandicapte kleinzoon het startsein gaf voor de achteraf geslaagde recordpoging korfzitten. Vijf leden van HKC zaten 31 uur in een korf voor het logeerhuis van de Stichting Syndion. Een actie die 6600 euro opbracht. Kuup: ,, Deze geslaagde recordpoging laat zien dat de maatschappelijke betrokkenheid van onze leden groot is. Tijdens de jubileumweken zijn het ene moment gehandicapte kinderen op ons complex te gast, het andere moment dartelen de beste jonge korfballers van Nederland rond. Een schril contrast, maar mooi om te zien.’’

Anja Bohré, haar oom Wim was ook betrokken bij de oprichting in 1935, werd een jaar geleden gevraagd om de jubileumcommissie te leiden. Het jubileum wordt komende zondag om half drie passend afgesloten met een Tentdienst. ,,Morgen begint om half acht ’s avonds de jubileumreceptie met als spreker Herman Kruis, bondscoach van de Nederlandse hockeyvrouwen. Op vrijdagavond hebben we ons midweektoernooi en op zaterdagavond is er een grote feestavond voor de leden. En na zondag mogen we even uitrusten,’’ aldus Bohré die van haar zestiende tot en met haar 34ste in HKC 1 korfbalde. ,,Ik heb een paar generaties overleefd.’’ Bohré werd zelfs één keer geselecteerd voor het Nederlands team. ,,Samen met Janny Egas, nu Janny den Dunnen. Daar stonden we dan tussen alleen maar hoofdklasse-speelsters. Helaas is het bij die ene selectiewedstrijd gebleven.’’