'Cavia's zijn bij hun geboorte helemaal klaar'

H'VELD-G'DAM - In caviastal Angela wonen momenteel rond de veertig cavia’s waaronder twaalf baby’s. De laatste zitten met hun moeders verdeeld over vier kooien binnen. De meeste volwassen exemplaren huizen in de vijf hokken buiten. Wanneer haar passie voor cavia’s precies begonnen weet Angela Snijders (44) niet meer precies. ,,Het kan een jaar of zeven geleden zijn, maar misschien ook wel wat langer. Het is begonnen met één cavia. Dat vond ik zo zielig dat ik er al gauw eentje bij kocht, ook omdat het me wel leuk leek om in de ‘toekomst’ een nestje te hebben.” De eerste caafjes werden veel eerder geboren dan ze gedacht had en zo raakte ze al snel besmet met het ‘caviavirus’.

Door Margreet Strijker

Twee schattige babycaafjes worden uit hun kooi gehaald en op de tafel gezet. De één is pas een week oud en de andere werd bijna een maand geleden geboren. De twee zeer levendige diertjes trippelen en kijken vrolijk rond. ,,Dat is het leuke van cavia’s. Als ze geboren worden zijn ze al helemaal klaar. Ze hebben haar en kunnen gelijk zien en lopen. Dat komt omdat cavia’s een relatief lange draagtijd van 70 dagen hebben. De konijndracht duurt er maar 30 en hun jonkies worden dan ook blind en kaal geboren.”

Behalve de 40 cavia’s wonen er in huize Snijders nog heel wat meer dieren: diverse parkietensoorten, kwartels, konijnen, een goudvis, een hamster en twee katten. Het moge duidelijk zijn dat niet alleen Angela een dierenliefhebber is, maar dat ook echtgenoot Ron en Roy (21), Kevin (19) en Savanja (18) wel iets met dieren hebben. Ook de aanstaande schoondochters vinden het leuk. Eén van hen die nogal ver weg woont miste steeds het moment van de bevallingen. Toen ze er eindelijk een keer wel bij was belde ze gelijk enthousiast naar Angela’s werk om dat te vertellen. De vriend van Savanja heeft als enige niet zoveel met de cavia’s. Hoewel Angela hem er laatst op betrapte dat hij toch wel bij de nieuwgeborenen ging kijken, dus ook dat komt vast goed. Savanja is degene die de namen bedenkt. Zo werd een Kerstcaafje Noël genoemd en was er ook een (Santa) Claus. Hidden kreeg zijn naam omdat hij zich na zijn geboorte een poosje verborgen wist te houden. Ook zijn er een Romeo en een Julia. Angela lacht: ,,Hoewel er bij hen geen sprake is van een verboden liefde, wordt het toch niks met dat stelletje. Romeo is namelijk nogal bang voor Julia.”

Sinds een jaar of twee heeft Angela haar eigen caviawebsite, gemaakt door haar echtgenoot. ,,Zonder Ron zou deze hobby niet kunnen. Ik ben niet heel handig met de computer en omdat ik niet van de kou hou is hij degene die de buitenhokken schoonmaakt en ook binnen helpt hij vaak mee. Daarnaast maken we samen de teksten voor de website.” Als het echtpaar Snijders op vakantie is verzorgen de kinderen, die het belang van dierenwelzijn met de paplepel ingegoten gekregen hebben, vanzelfsprekend alle dieren.

Angela’s voorkeur gaat uit naar langharige rassen zoals de Peruvian, Lunkarya, Alpaca en de Texels. ,,Ik hou niet van glad. Ze moeten er wel een beetje stoer uitzien.” Ter illustratie poseert ze samen met de ‘ontplofte’ en dus 'lekker wilde en punkerige' Samira van het ras Lunkarya voor de fotograaf van Het Kompas.

Door de jaren heen heeft Angela heel wat kennis opgedaan. Ze kan schurft en andere ziektes herkennen en behandelen en knipt zelf de nageltjes. ,,In het begin wist ik er echt niks vanaf, maar er is zoveel op internet te vinden. En via het caviastal forum kun je informatie uitwisselen en problemen met elkaar bespreken. Ik heb heel veel geleerd op die manier. Ook door de ervaring die ik inmiddels opgedaan heb, sta ik er steeds professioneler in. Maar het blijft een hobby, ik ben geen broodfokker. Het welzijn van mijn dieren staat voorop. Als ik geen goed gevoel bij een koper heb, dan gaat de deal niet door. Vooral bij kinderen vind ik voorlichting heel belangrijk. Ze krijgen een uitgeprint boekwerkje mee en ik let erop dat de ouders er echt achter staan. Verder ben ik gek genoeg om als het vriest midden in de nacht warme kruiken in de buitenhokken te gaan leggen. En tijdens bloedhete dagen krijgen ze in handdoeken gewikkelde koelelementen in hun kooi.” Angela werkt met veel plezier in de zorg, maar zegt dat ze achteraf gezien ook wel graag van iets met dieren haar beroep had willen maken. ,,Ach, als je met dieren om kan gaan, lukt het met mensen ook. Waarom ik nou eigenlijk speciaal van cavia’s hou? Ja, dat weet ik niet hoor. Misschien komt het wel door hun gefluit. Als je wat ouder bent, word je niet meer nagefloten door mannen. Cavia’s fluiten altijd.”

Wie meer wil weten over de betekenis van het fluiten en andere cavia geluiden zoals klappertanden, knorren, pruttelen, kreunen en tutteren kan een kijkje nemen op de website. Verder is er informatie te vinden over huisvesting, voeding en verzorging van de vriendelijke maar kwetsbare diertjes. Ook wordt vermeld of er caafjes te koop zijn of dat er juist vraag is naar speciale zeugjes of beertjes om mee te fokken. Zie: http://caviastal-angela.weebly.com.

Op de foto: Angela met de ‘ontplofte’ en dus 'lekker wilde en punkerige' Samira van het ras Lunkarya.