Oekraïne raakt snaar bij jeugdgroep

28 juli 2010 om 00:00 Nieuws

Samuela (26) en Perry Loolofs (37), jeugdleiders van de kerkgemeente Beth Refajah, hebben het idee van de zendingsreis opgedaan na een bezoek van de Amerikaanse missionaris Gregg Montella. Montella, die de hele wereld over reist om zijn geloofsboodschap over te brengen, had onder andere een aantal projecten lopen in Oekraïne, en wist hen tijdens zijn jaarlijkse bezoek aan de kerk Beth Refajah enthousiast te maken met zijn verhalen.

Jongeren Beth Refaja terug van zendingsreis H’VELD-G’DAM - Zes enthousiaste jongeren en twee jeugdleiders van kerkgemeente Beth Refajah hebben dinsdag 6 juli hun relatief luxe leven aan de kant gezet, voor een zendingsreis door Oekraïne. Een reis met als doel de arme bevolking te ondersteunen en helpen waar nodig. De groep verbleef in Krivoy Rog, een stad die op zeven uur rijden van de hoofdstad Kiev ligt. Het Kompas sprak met jeugdleider Samuela Loolofs en twee jongeren over hun ervaringen in Oekraïne.

Door Amy van den Berg

Daaropvolgend hebben Samuela en Perry de jeugdleden van de gemeente uitgenodigd voor een gesprek: ,,Onze kerk heeft al eens geld gedoneerd aan het ‘broodbakmachine-project’ in Oekraïne. Maar we wilden er nu graag zelf naar toe. In oktober hebben we met de jeugdgroep besproken wat we konden doen om de arme bevolking in Oekraïne te helpen. Ze wilden ontzettend graag mee. En dankzij hun motivatie zijn wij de reis gelijk gaan organiseren. Ook de leiding van de kerk was erg enthousiast.”

Vijf jongedames, één jongeman, Samuela en Perry gaven zich op voor de zendingsreis naar Oekraïne. Samuela: ,,We hebben geen luxe reis uitgezocht: Met z’n allen in één appartement en de goedkoopste vliegtickets vanaf Düsseldorf. Voor 600 euro per persoon kon iedereen mee. We werden allen voor 100 euro gesponsord door onze kerk. De rest hebben we zelf bijgelegd.” Na een reis van in totaal 18 uur arriveerde de groep in Krivoy Rog. Het appartement waarin ze verbleven had ‘een enge oude veteraan als onderbuurman’ en regelmatig viel de stroom uit. Tevens waren er niet genoeg slaapplekken, dus werd de woonkamer ‘s nachts tot slaapkamer omgetoverd. Medereizigster Kelly van der Beek (17): ,,Maar dat was allemaal niet zo erg. We hebben onszelf er gewoon overheen gezet.” Samuela lacht: ,,Ze hebben niet één keer gemopperd.”

Als eerste bracht de groep een bezoek aan een kinderweeshuis, dat er relatief goed uitzag. Samuela: ,,Het was best netjes. Maar dat weeshuis is al lange tijd geadopteerd door een hulpstichting. We hebben aan alle kinderen in het weeshuis mandarijnen uitgedeeld. Want de kinderen krijgen daar - wegens geldgebrek - vrijwel nooit fruit. De dag daarop heeft de groep een babyziekenhuis bezocht. Samuela:,, Na veel onderhandelingen mochten we eindelijk naar binnen. Alles was daar heel oud, maar toen we de wasruimte inliepen stond er een gloednieuwe droger. Ze hadden het apparaat al een tijd en was gedoneerd door een stichting. Maar de droger was nog steeds niet in gebruik genomen, omdat ze geen geld hadden voor een loodgieter!” Samuela vervolgt: ,,Ze moesten daar kleding voor tachtig kinderen met de hand drogen. Dus wij hebben 75 euro aan de directrice gegeven voor een loodgieter. En dat is gelijk een goed voorbeeld van wat wij daar hebben kunnen doen. Sommige dingen blijven gewoon liggen en dat kunnen wij dan oppakken.”

Na een reeks bezoeken aan verscheidene tehuizen, kwamen ze terecht bij een weeshuis voor kinderen vanaf 16 jaar. Het was de meest indrukwekkende en schokkende ervaring die ze hebben meegemaakt tijdens hun reis. Samuela: ,,Het is er ontzettend vies. De ramen zijn stuk. En tachtig jongeren moeten één badkamer delen, die bestaat uit: een hok, met een slang zonder douchekop, een deur zonder slot, en een gat in de grond als wc. Daarnaast moeten jongeren in dit weeshuis zichzelf onderhouden. Ze krijgen 35 euro per maand van de regering en daar moeten ze alles van betalen. Met als gevolg dat veel jongeren depressief zijn, geen echte toekomst kunnen opbouwen en uiteindelijk komt 80 procent van de meiden in de prostitutie terecht, 75 procent van de jongens in de criminaliteit en 10 procent pleegt zelfmoord of doet een poging daartoe. We hebben daarom ook het grootste deel van ons geld aan de Stichting True Hope Ukraine gedoneerd, die zich goed inzet voor dit weeshuis.”

De hele reis heeft heel veel indruk gemaakt op de jongeren. Janny van den Berg (16): ,,In weeshuizen was weinig personeel. En de mensen daar tonen weinig emotie. Je vraagt je geregeld af of kinderen en baby’s daar wel genoeg liefde krijgen. We weten eigenlijk wel zeker dat dat niet het geval is. Het was zo moeilijk om weg te gaan. En het is ook heel raar als je weer thuis bent. Iedereen hier gaat gewoon door met leven. En dan denk ik steeds: Maar al die arme mensen daar dan? Maar je kunt gewoon niets doen.” Kelly: ,,Ja inderdaad. Je moet gewoon logisch nadenken en blij zijn dat je hier woont. Als de wereld zo oneerlijk verdeeld is, kun je daar iets aan doen. En dat is dan misschien maar een druppel op een gloeiende plaat. Maar het is toch een druppel!”

Voor meer informatie: www.bethrefajah.nl.