Lach toveren in het vaderland

6 april 2011 om 00:00 Algemeen

Als de regering van Bosnië en Herzegovina in april 1992 de onafhankelijkheid uitroept, is dat het begin van een jarenlange strijd. Bosnische Serviërs keren zich tegen hun volksgenoten en vallen tientallen Bosnische steden en dorpen aan, waarbij ze de niet-Servische bevolking uitmoorden, opsluiten in gevangenkampen of verdrijven. Midden in die chaos wordt de kleine Aida geboren. Wanneer ze vijf maanden oud is, besluiten haar ouders met Aida en haar zus te vluchten. Met niets anders dan de kleren die ze aan hebben, komen ze in Nederland aan, waar ze de eerste tijd in een asielzoekerscentrum verblijven. Hun familie hebben ze achter moeten laten in het door oorlog verscheurde Bosnië. Pas na vijf jaar krijgen Aida, haar zus en haar ouders een permanente verblijfsvergunning en kunnen ze langzamerhand een nieuw bestaan opbouwen.

H’VELD-G’DAM - Zeventien jaar geleden vluchtte ze uit Bosnië om te ontkomen aan de verschrikkingen van de oorlog. Nu gaat Aida Velagic uit Hardinxveld-Giessendam terug om in het nog steeds arme land een basisschool op te knappen en een lach te toveren op de gezichten van de kinderen. Samen met dertig medestudenten van het Da Vinci College uit Dordrecht en Gorinchem stapt ze 10 mei op het vliegtuig. ,,Super vind ik het dat ik mee mag. Het enige dat we nu nog nodig hebben, is geld van mensen die ons willen sponsoren, anders gaat het feestje niet door.”

Door Ariënne Megchelsen

Een bewogen verleden, maar de familie Velagic wordt er niet door beheerst. De ouders hebben er expres voor gekozen om hun kinderen zo ‘blanco’ mogelijk te laten opgroeien. ,,We willen niet dat ze het verleden met zich meeslepen”, vertelt Aida’s moeder. ,,Daarom hebben we hen niet veel verteld over wat er in die tijd gebeurd is.” De inmiddels 17-jarige Aida is dan ook een normale, vrolijke meid die de studie marketing & communicatie doet aan het Da Vinci College. En, toevallig of niet, op die school krijgt ze de kans om in mei een stukje bij te dragen aan de opbouw van haar vaderland.

,,Dit project wordt georganiseerd door Out of Area, een stichting die al jaren ervaring heeft met dit soort projecten in Bosnië”, vertelt Aida. ,,Zij begeleiden ons bij de voorbereiding.” De dertig studenten die willen deelnemen aan de werkweek in Bosnië, zijn opgesplitst in een activiteitengroep en een opknapgroep. ,,De activiteitengroep gaat een week lang leuke dingen doen met de kinderen, zoals zakdoekje leggen, dansen en misschien toneel. De opknapgroep gaat het schooltje opknappen.” Op haar laptop laat Aida een aantal foto’s van de school zien. De plafonds van de grauwe lokalen vertonen grote vochtplekken. Het hout van de deuren is aan het rotten en de vloeren zijn afgesleten. ,,Het ziet er heel somber en wrakkig uit”, vat Aida samen. ,,Ons plan is om dit schooltje op te fleuren. We gaan de muren beschilderen met cartoons en Disneyfiguren, in vrolijke kleuren. En als we genoeg geld hebben, willen we bijvoorbeeld de vloeren vervangen.” Maar dat laatste is nu net het probleem. Want terwijl de reis steeds dichterbij komt, zitten Aida en haar medestudenten nog steeds om voldoende sponsoren verlegen. ,,Ik wil een noodoproep doen aan bedrijven en personen om ons te sponsoren voor ons project. Als we niet genoeg geld bij elkaar krijgen, kunnen we heel weinig voor de kinderen in Bosnië betekenen.” Meer informatie op www.outofarea.nl of op www.davinci4bosnie.webklik.nl. Voor rechtstreeks contact met Aida: aiidavelagic@gmail.com. De projectrekening is 1491.82.848, Rabobank Nuenen, t.a.v. de Stichting Out of Area o.v.v. DaVinci4Bosn