'De details zijn het belangrijkst'

31 januari 2012 om 00:00 Nieuws

De vitrinekast in de huiskamer begint langzaam vol te lopen. Ruim 34 exemplaren van Scania, DAF, Volvo en andere merken staan te blinken in het licht van de spotjes. ,,Dan heb ik de twee grote onderin niet meegerekend'', zegt Henk van der Linden. ,,Boven in huis heb ik nog een aantal combinaties staan en verschillende bouwkitjes. Dus in totaal heb ik er een stuk of vijftig.''

H'VELD-G'DAM - ,,Het zijn de kleine dingen die mij opvallen. Om het verliefdheid te noemen is misschien overdreven, maar zo kan ik het het beste omschrijven.'' Vrachtwagenchauffeur Henk van der Linden heeft het over zijn hobby: modelvrachtwagens. ,,Ik verzamel puur wat ik mooi vind.'' Door Annika Both

Henk is tien jaar vrachtwagenchauffeur en was voorheen 26 jaar treinmachinist. Waarom dan geen treinen sparen? ,,Die heb ik ook nog, maar kan ik hier in huis helaas niet kwijt. Bovendien gaat die passie voor vrachtwagens veel langer terug'', legt hij uit. ,,Mijn vader zat vroeger buitenaf en bracht als hij thuis kwam Dinky Toys voor me mee. Helaas zijn die in de jaren verloren gegaan.'' Henk wijst naar zijn rijtje 'klassiekers' in de vitrine. ,,En toen ik in militaire dienst zat, werkte ik als chauffeur bij de aan- en afvoertroepen. Daar reed ik op een DAF YA328, in de volksmond ook wel 'Dikke DAF' genoemd.'' Henk glimt van trots, want hij heeft een model van de DAF in de vitrine staan. Het is degene waar hij het meest op gesteld is. ,,Daar zit een stukje herinnering aan.'' Na zijn militaire diensttijd gaat Henk aan de slag bij de spoorwegen. ,,Ik leerde toen veel chauffeurs kennen, omdat ik veel ritten had naar havens en dergelijke. Zij wisten af van mijn fascinatie voor vrachtwagens en van hen mocht ik wel eens een stukje rijden. Zo heb ik op de kade een keer ritje gemaakt in een DAF Torpedo.'' Na bezuinigingen bij het bedrijf wordt Henk ontslagen. Op dat moment keert hij terug naar zijn eerste liefde: vrachtwagens. Hij wordt chauffeur van beroep.

Gevoel

Tegelijkertijd begint de Hardinxvelder met verzamelen. ,,Dat doe ik samen met een goede vriend uit Rotterdam, Ronald. We gaan met zijn tweeën naar beurzen en speuren dan naar vrachtwagens en treinen. Hij gaat op zoek naar DAF en ik kijk wat ik mooi vind.'' Want keuzes maken doet Henk vooral op gevoel. ,,Als ik er een zie en ik vind hem leuk en hij bevalt me, dan neem ik hem mee. Ik let op de kleine dingen: de belettering, de kleur, de lampen, de luchtslangen. Om het verliefdheid te noemen is misschien overdreven, maar zo kan ik het het beste omschrijven. Het zijn de details die het 'm doen.'' De allereerste modelvrachtwagen die aan Henks smaak voldoet is een rood exemplaar van de firma Vuik. Hij staat in de vitrinekast naast een ouderwetse benzinepomp van Texaco. Henk heeft de vrachtwagens evenwel in de vitrinekast willekeurig geordend. Geen enkel model heeft een ereplek. ,,Het is net als met muziek: je wilt niet de hele tijd naar hetzelfde luisteren dus zet je de player op shuffle. Ik wil van iedere vrachtwagen evenveel genieten.'' Henk pakt zijn laptop erbij. ,,Ik heb een vast adres in Oss waar ik mijn modelvrachtwagens koop. Hij mailt een foto van een echte wagen en bij voldoende reserveringen laat hij een model uitbrengen in een oplage van honderd.'' Het computerscherm toont een DAF AY 126. ,,Hier heb ik nog mee gereden, dus die doe ik. Zo'n model heeft voor mij sentimentele waarde. Het is nostalgie.''

Imposant

De Hardinxvelder zit vanwege zijn beroep veel op de weg, ongeveer zeventig uur per week. Dan ziet hij een hoop vrachtwagens voorbij komen. Daar hoeft hij echter niet allemaal modellen van. Niettemin zou hij van één bijzondere vrachtwagen graag een klein exemplaar willen hebben. ,,Ik reed voorbij een tankstation in Noordeloos en zag daar een zwart gespoten DAF staan. Op de zijkant stond formule 1 coureur Ayrton Senna, die is gecrasht op San Marino. Het was een eerbetoon aan hem. Jammer genoeg kon ik geen foto nemen en ben ik de wagen nooit meer tegen gekomen.''

Inmiddels heeft Henk YouTube geopend. ,,Kijk, dit vind ik nu helemaal het einde.'' Een Amerikaanse Kenworth-truck met een flinke neus en gigantische brulpijpen scheurt over het asfalt en trakteert de toeschouwers op een burn-out. ,,Daar zou ik nog wel eens mee de weg op willen... Maar waarschijnlijk zal dat nooit gebeuren want het zijn langeafstandstrucks en die zijn te zwaar voor het Nederlandse wegennet.'' Een andere truck trekt op. Het geluid is imposant. Henk, uitermate enthousiast: ,,Achttien versnellingen, volle bak, dat zijn de jongens!''