'Ik zie overal geld in........'

H'VELD-G'DAM Vrijwilligers zijn onmisbaar in de samenleving. Ook in Hardinxveld-Giessendam wordt er veel werk door hen verzet. Aart Vermeij spreekt om de week met één van deze mensen. Deze week Jannie Breedveld.

door Aart Vermeij

Hoe is uw naam, wanneer en waar bent u geboren? Mijn naam is Jannie Breedveld en ben geboren op 23-11-1968 in Hardinxveld.

Waar doet u vrijwilligerswerk?

Ik doe dat bij de Commissie Hulp Roemenië van de Gereformeerde Gemeenten van Hardinxveld-Giessendam en Sliedrecht.

Waar is die te vinden?

Vanaf 2014 is ons domicilie Buitendams 118 in Hardinxveld. Daarvoor zaten we in een schuur waar vroeger varkens en kalkoenen werden gehouden, vandaar de kwalificatie ,,Het Kot". Ons nieuwe onderkomen noemen we ook zo.

Wanneer is de Commissie van start gegaan?

Ons eerste bezoek aan Roemenië in het begin van 1998 had dermate diepe indruk op ons gemaakt - de honger, kinderen zonder schoenen in de sneeuw, maar ook gastvrijheid en vriendschap- dat het ons deed beseffen: ,,hier moeten we wat aan doen". In juli 1998 werd de Commissie opgericht. Precies 20 jaar geleden.

Wat wordt er door uw Commissie gedaan?

Wij verlenen hulp in Roemenië via lokale mensen zoals de burgemeesters, artsen, predikanten of schoolhoofden. Zij zijn goed op de hoogte wat er in betreffende dorpen nodig is. Elke 1^e maandag van de maand kunnen mensen kleding en schoeisel brengen in "Het Kot" aan de Buitendams. Door vrijwilligers wordt de kleding ingepakt en via transporteurs naar Roemenië gebracht. In drie verschillende dorpjes hebben we kledingwinkels gestart die bevoorraad worden door deze transporten. Hier kunnen mensen die weinig te besteden hebben voor een klein bedrag kleding kopen. Het mooie is dat van de opbrengst van deze winkels belangrijke projecten kunnen worden bekostigd: renovatie van verenigingsgebouw en kerk, opvang gehandicapten, tafeltje dekje-project. Bouwmaterialen die we nodig hebben voor de genoemde projecten worden gekocht in de plaatselijke winkels, zodat dit ook weer ten goede komt aan de bevolking. Ook voedselpakketten die uitgedeeld worden aan gehandicapten worden ter plekke gekocht. Het grote belang van het verenigingsgebouw is ruimte om activiteiten te ontplooien voor jong en oud. Het onderwijs, zó belangrijk, laat dáár te wensen over, vandaar dat er een huiswerkproject gestart is waar kinderen bijles krijgen.

Wat is uw taak?

Ik ben coördinator van het kledingproject. En als penningmeester ben ik verantwoordelijk voor alle financiën. Ik zie ook overal geld in….voor Roemenië dan.Toen ik een braille typemachine voor een blind kind op marktplaats zag en vertelde waar het voor was, kreeg ik het bijna voor niets, of die bonbons die overbleven na een fancy fair mocht ik verkopen en kreeg inpakpapier voor de actie schoenendoos. Zo probeer ik steeds weer goederen en geld te bemachtigen voor Roemenië. Is de opbrengst van de kledingwinkel instaat hun projecten te financieren, dan wil ik weer op zoek naar een nieuw project Tweemaal per jaar probeer ik er naar Roemenië te gaan.

Wat is er mooi aan dit werk?

Persoonlijke contacten met kinderen en oude mensen. Maar ook de actie schoenendoos op de scholen is echt iets voor mij, 600 mooi ingepakte schoenendozen voor evenzovele blijde gezichten. En het met elkaar zingen: ,,Samen in de naam van Jezus" tijdens de opening van het verenigingsgebouw in Roemenië, zijn voor mij kippenvel momenten.

Wat is er moeilijk aan dit werk?

Het niet alles kunnen oplossen als er schrijnende situaties zijn. Soms lijkt het ook een bodemloze put. In het ziekenhuis waar we wachtten op de arts, werd er een kind geboren maar dat stierf ook weer. Dat doet me wat.

Waarom koos u juist voor dit vrijwilligers werk?

Ik werd gevraagd of ik mee wilde naar Roemenië. Dat heb ik toen gedaan en ben er nooit meer los van gekomen. In Roemenië werd wel eens aan me gevraagd of ik hiervoor betaald werd. Toen ik dit ontkende en vertelde dat het Gods wil is dat we elkaars moeiten helpen dragen, waren ze soms heel verwonderd: ,,zomaar voor niets helpen?"

Meestal moet er samengewerkt worden, hoe gaat dat?

De Commissie bestaat uit 5 personen met allemaal verschillende karakters en achtergronden, de openheid die er naar elkaar is, geeft een goede werksfeer.

Hoe lang hoopt u dit werk nog te doen?

Zo lang God mij het leven, gezondheid en kracht geeft. Ik kan na 20 jaar mijn vrienden toch niet in de steek laten! Eens heb ik gedacht een poosje te stoppen, toen werd ik gebeld, ik kon 200 dekbedden krijgen, ik wist zo gauw niet wat ik hiermee kon doen. Aangekomen in Roemenië vertelde Dr. Marika dat ze heel hard verlegen zat om dekens en óf ze de dekbedden konden gebruiken. ,,Dit was voor mij een teken om toch maar door te gaan".