Jeugd strijdt fanatiek om de bal... op de judomat

H'VELD-G'DAM In sporthal Het Dok in Boven-Hardinxveld streden 38 jongeren zaterdag op de judomat om de bal. Het was het jaarlijkse vechtbaltoernooi van Budoclub Tryitout.

Vechtbal is op het oog een combinatie van de individuele zelfverdedigingsport Ju Jutsu en de teamsport rugby. Twee kinderen liggen in judopak languit op hun buik met de gezichten naar elkaar toe. In het midden ligt een bal van een paar kilo. Op het teken van de scheidsrechter storten de twee zich op de bal. De bal moet beschermd worden als je hem in je bezit hebt. De ander probeert hem uit de handen van de tegenstander te krijgen. Ondertussen tikt de tijd door en is het doel van de spelers om de bal in het vak van de tegenstander te krijgen. Een wedstrijdje is een 'best-of-three. Bij 2-0 heb je gewonnen. Bij 1-1 wordt een derde beslissende game gespeeld.

Paula Stahl zit naast de mat achter een telbord en juicht met de armen in de lucht wanneer haar zoon Sebastian van acht heeft gescoord. Hij heeft zich goed voorbereid op deze wedstrijden, vertelt ze. ,,Hij wilde beter worden dan vorige jaren en heeft geoefend met gewichtjes om sterker te worden. Dat heeft geholpen, zo te zien.''

Niet iedereen is zo bevoorrecht om de strijd van dichtbij te kunnen zien. De tribune boven zit vol met andere enthousiaste (groot)ouders die elkaar verdringen om de wedstrijdjes te filmen. Twee vaders veren op als hun kinderen zich tegelijkertijd naar de mat begeven. ,,Xavier moet tegen Tom'', zegt Jan-Kees van Wijngaarden tegen zijn buurman John Wilkinson. Ze leven allebei mee met de strijd tussen deze twee jongens van acht. ,,Het is mooi om ze zo fysiek bezig te zien. Het zijn beste vrienden. Lekker een beetje stoeien, zoals jongens behoren te doen'', vindt Van Wijngaarden. Zijn zoon Xavier verliest van Tom. Wilkinson steekt zijn duim omhoog naar zoon Tom. Hij is trots maar vooral blij dat zijn zoon hier zon plezier in heeft. ,,Het gaat mij erom dat hij zijn best doet.''

Drijvende kracht achter de budovereniging in het algemeen en dit vechtbal-toernooi in het bijzonder, is Michael Walters, oftewel Meester Michael. In zijn judopak en met de armen over elkaar kijkt hij met veel plezier naar de jongens en meisjes die vechten om de bal op de judomatten. De meester zelf ziet dat iedereen plezier heeft maar ook fanatiek is. ,,Dat is het mooie van dit toernooi'', vindt hij. Hij legt uit wat de scheidsrechter doet: ,,Die let op de veiligheid. Je mag elkaar niet om de nek pakken en geen stoten of klappen uitdelen.''

Onsportief gedrag blijft ook dit jaar achterwege. Scheidsrechter Max moet alleen wel even een jongetje troosten dat heeft verloren. Na de prijsuitreiking gaat elk kind blij naar huis: iedereen heeft een prijs gewonnen.