Isolatie

Thuis heb je de meeste kans corona op te lopen aldus Pieter Derks. Klopt in mijn geval. De richtlijnen wat te doen bij corona roepen verschillende associaties op:

Het luchten van kamers doet me denken aan de kraamtijd.

Het op je kamer verblijven aan leven in een klooster.

Het verplicht binnen zitten en mensen mijden brengt Anne Frank in mijn gedachten. Voor ons is het een overzichtelijk periode met een einde. Voor haar was van te voren niets te zeggen over hoe lang onderduiken zou duren. Wij mogen gezien worden in ons huis. De kids maken huiswerk net als zij. Alleen zonder de druk van ontdekt te worden.

Blijf in beweging. Dat mis ik. Anne waarschijnlijk ook. Wellicht heeft ze haar energie omgezet in schrijven in haar dagboek dat getuigt van een veerkrachtige jonge dame, van hoop, angst, irritatie, toekomstplannen. De hoop op een goede afloop en de angst dat er iets tussenkomt dat dat verhindert, deel ik met haar. Natuurlijk op een ander level, maar toch.

Ik denk aan Aung San Suu Kyi, Birmese politica. Zij heeft ongeveer 13 jaar in huisarrest doorgebracht. Nu heeft ze weer huisarrest. Zij wordt geïsoleerd voor een politieke idee: democratie, vrije verkiezingen in haar land. ‘Stay safe tonight’ is een regel uit U2’s Walk on, op haar geïnspireerd. Stay safe - hoe actueel!

Of aan Nelson Mandela, die tegen apartheid streed en 27 jaar gevangen heeft gezeten (U2 heeft ook een nummer aan hem gewijd).

Beiden streden tegen onrecht, voor vrijheid en democratie. Later leidden zij hun land. Zij hielden vol ondanks bedreigingen en de onzekerheid of hun koppig doorgaan ergens toe zou leiden. Zij bleven geloven in het goede.

Mijn isolatie heeft te maken met een besmettelijke ziekte die viral gaat. Voorzeggingen hierover blijken realiteit te worden, helaas. Het ontregelt het leven van eenieder, wereldwijd. De kijk van bovenstaande mensen op isolatie en dreiging verandert beperking in verrijking. Dat inspireert me tot nuchterheid, moedig zijn, het juiste te doen. Ook in isolatie.

Jolanda Jansen