Vrije vogel op eenzame hoogte

15 augustus 2007 om 00:00 Nieuws

Snorvliegen is de officiële benaming voor de bijzondere hobby van André van Ballegooijen, al noemen sommigen het liever paramotorvliegen. De sport bestaat nog niet zo lang en kent nu 50 ingeschreven beoefenaars. André was er snel bij. ,,Ik heb nu drie jaar mijn snorvliegbewijs. Daar moet je theorie- en praktijkexamen voor doen. Het lijkt niet veel voor te stellen, maar eer je zover bent....’’ André had het voordeel al sinds ‘97 te schermvliegen en had de snorvariant daardoor rap onder de knie. ,,Schermvliegen is hetzelfde, maar zonder motor. Dan heb je dus een lierkabel nodig, waarmee je omhoog getrokken wordt naar zo’n 150 meter. Binnen 5 minuutjes ben je weer beneden. Dat had ik al snel gezien. Je kan ook naar de bergen gaan, maar dat is niet ideaal. Vond mijn vrouw ook niet echt gezellig’,” lacht de 32-jarige Hardinxvelder.

Van Ballegooijen snort wekelijks door de lucht H’VELD-G’DAM - We hebben allemaal wel eens zo’n droom dat je hoog over weilanden, bossen en rivieren zweeft. Zo vrij als een vogel, zo licht als een veertje. Vervolgens worden we wakker, zetten we onze beide benen op de grond en springen we toch maar weer op de fiets. André van Ballegooijen niet. Hij maakt deze droom wekelijks werkelijkheid met een propellor op zijn rug en een groot scherm boven zijn hoofd. Zo geniet hij op eenzame hoogte van de wijde omgeving van Hardinxveld.

Door Caroline Voorbergen

Snorvliegen was in die jaren al mogelijk, maar nog illegaal. Pas in 2002 is het gelegaliseerd en André aarzelde niet lang alles aan te schaffen. Een hype is het nog steeds niet in ons land. ,,Veel mensen vinden het leuk, maar als ze horen wat het inhoudt, haken ze gauw af. Het kost best veel geld. Daarnaast zijn er al die regeltjes waar je rekening mee moet houden. Je materiaal registreren, landingsplek aanvragen, hoogtemeter meenemen, helm op. Verder moet je minimaal op een hoogte van 150 en maximaal 400 meter vliegen in verband met radiocommunicatie.’’ Gevaarlijk is het niet, volgens André. ,,In Nederland heeft nog nooit iemand de noodparachute hoeven trekken. Natuurlijk moet je goed rekening houden met het weer. Weinig wind en geen extreme warmte vanwege de turbulentie. En geen gekke dingen doen’,” zegt de hoogvlieger. ,,Het moment van starten is nog het meest stressvol. Je hebt dat ding van 35 kilo op je rug, je hebt de touwtjes van het scherm vast. Dan geef je gas en heb je nog eens 50 kilo stuwkracht erbij. Daarbij moet je bepaalde handelingen doen om het scherm goed omhoog te krijgen. Ja, dat is het moeilijkste gedeelte van het hele vliegen. Als je eenmaal hangt, kan een kind de was doen.’’

Op een uitgestrekt weiland in Molenaarsgraaf laat hij zijn kunstje zien. De ervaren vlieger start probleemloos en cirkelt een tijdje in het rond. Ook de landing verloopt zonder problemen. De adrenalinestoot valt mee na afloop. ,,Je went er ook weer snel aan.’’ Maar de nuchtere electromonteur wil best toegeven dat vliegen altijd al een droom van hem was. ,,Ik had graag piloot willen worden, ja. Maar op deze manier ben ik zelfs vrijer. Je zit thuis, kijkt even naar het weer en een uur later zweef je in de lucht. Dan hang ik in mijn stoeltje, kijk wat rond en vlieg dan eens hier, dan eens daar heen.’’ Zijn vrouw kan de hobby van haar man inmiddels wel waarderen. ,,Ik vlieg ook altijd even langs huis om te zwaaien.’’

u Voor vragen over snorvliegen, luchtfoto’s of reclamevliegen is André bereikbaar op 0184-612530. Ook informatie op www.snorvliegen.net.