‘Romance doet geen recht aan pijn’
19 september 2007 om 00:00 NieuwsCarla Fenijn uit Hoornaar in ieder geval niet. De demonstrante stond vijftien jaar geleden op de hoogste barricaden, was vertegenwoordigd in de protestgroep Schelluinen Spoorloos en het Landelijk Overleg Betuweroute. ,,Misleidend en pure verspilling van overheidsgeld. Alsof er nog niet genoeg met geld is gesmeten!” oordeelt Fenijn over de gratis film. Zij had meer verwacht van de opnames waarvoor zij en dertig anderen eerder dit jaar naar Hilversum togen om hun ervaringen met de omstreden goederenspoorlijn in een studio op film vast te laten leggen. In de uiteindelijke film, waarin de bekende televisieacteur Joep Sertons de hoofdrol speelt, is daar niets meer van terug te vinden. ,,Het is meer een liefdesfilm geworden van de regisseur, waar slechts de route wordt geprojecteerd. De film geeft een verkeerd beeld en is onherkenbaar. Er heeft amper een trein over de lijn gereden en bovendien is de verbinding met Duitsland niet optimaal. En hoe zit het met de pijn en het leed van de mensen die huis en haard hebben moeten verlaten voor een spoorlijn die nooit meer rendabel wordt? En de milieuvervuiling en geluidsoverlast of de veiligheid? Want bestaat er een rampenplan voor wanneer er een trein met gevaarlijke goederen ontspoort of kantelt? Die dingen had ik graag belicht willen zien.”
Door Panos Apostolidis
Wijnand Vissers, beter bekend als ‘de buurman’, woont pal naast de tunnel waar de spoorlijn onder de Giessen doorduikt. Hij deelt de kritiek van Fenijn. Hij behoorde net als de Hoornaarse tot die groep van dertig die in Hilversum haar verhaal mocht doen. Alleen is Vissers juist een voorstander van de Betuwulijn. Hij zegt begrip te hebben voor de pijn en het leed dat is geleden en vindt het juist daarom belangrijk dat de spoorlijn zijn geld terugverdient. Na een bezoekje aan de containerbios velt hij zijn oordeel: ,,Een mooie film. Zit technisch goed in elkaar, maar brengt niet echt in kaart wat de Betuweroute voor voordelen heeft nu we via het Italiaanse spoornet rechtstreeks in verbinding staan met de hele wereld. Wat dat betreft kijk ik liever naar het economische aspect. Nu het ding er toch ligt moeten we maar proberen de negatieve aspecten te laten varen en vooruit te denken. Rendabel maken is een must!”.
Vissers spreekt vanuit zijn ervaring in de transportwereld. ,,Ik heb zestig jaar op de weg gezeten en deze spoorlijn is een van de middelen om onze wegen te ontlasten. Als we ermee kunnen bereiken dat we het fileprobleem met slechts één procent kunnen verminderen hebben we al winst geboekt.” Maar daar gelooft Carla Fenijn niet in. Er bestaan volgens haar rapportages die uitwijzen dat het vrachtverkeer alleen nog maar zal toenemen. ,,Dan had ik liever gezien dat niet alleen hier maar heel de spoorlijn ondergronds was aangelegd. Dan hadden we als kikkerlandje net als met de Deltawerken naam kunnen maken. En trots kunnen zijn. In plaats daarvan liggen de rails in afwachting op te treinen maar te verroesten.”
Bart de Haan van de projectorganisatie Betuweroute hoort de kritiek van het tweetal aan. Een uitleg van zijn kant is wel op zijn plaats, vindt hij. ,,We hebben er bewust voor gekozen om er geen voorlichtings- of promotiefilm van te maken. Wat we geprobeerd hebben is om met deze setting (de zes zeecontainers waarin de film wordt vertoond, red.) de kijker mee te nemen op een reis over het tracé dat van de Maasvlakte tot aan de Duitse grens loopt. Het is uiteindelijk een speelfilm geworden met elementen van de Betuweroute waarin we de omgeving zo zorgvuldig mogelijk hebben betrokken. De meeste reacties waren dan ook positief, ook al is de pijn, het leed en de tegenstand die de spoorlijn de afgelopen jaren veroorzaakte niet prominent aanwezig.”
