Afscheid van marktmeester Leen

23 juli 2008 om 00:00 Nieuws

Leen de Ruiter (62) werkte jarenlang voor de gemeente als werkleider reiniging en algemene dienst. ,,Mijn toenmalige chef vroeg me of ik geen oren had naar een baan als marktmeester omdat Koos Kroon stopte. Het leek me erg leuk, maar ik werkte al vijf dagen per week voor de gemeente. Elke week zes dagen werken zag ik niet zitten, dus samen met een collega leidde ik om de week de markt. Ik had het altijd erg naar mijn zin op de markt. Het was een hele aparte functie en in het begin wist ik niet zo goed wat ik deed. Uiteindelijk kende ik de kooplieden van haver tot gort en liep het hartstikke lekker. Niet alleen met de kooplieden, maar ook met de bezoekers had ik veel contact. Bijvoorbeeld de mensen uit de bejaardenwoningen; sommigen liepen wel drie keer per dag over de markt heen.”

‘Ik zal wel het contact met mensen missen’ H’VELD-G’DAM - Na achttien jaar nam hij afgelopen zaterdag afscheid; marktmeester Leen de Ruiter. Jarenlang leidde hij om de week samen met een collega de markt in goede banen. Afgelopen weekeinde kreeg hij op de markt aan de Houweningenweer van zijn collega’s een bos bloemen, een boek en cadeaubonnen overhandigd. Missen zal De Ruiter de markt wel, zo meent hij: ,,Ik heb zoveel goede contacten opgedaan, zowel met marktlieden als met klanten op de markt.”

Door Marjanne Dijkstra

Bij het vak van marktmeester komt nog veel kijken vertelt De Ruiter. ,,In Amsterdam deed ik een opleiding voor marktwezen waarbij ik veel rechts- en wetkennis moest opdoen. Ook kreeg ik lessen in agressiebeheersing, maar hier in Hardinxveld vallen wel harde woorden, maar geen klappen. De marktmeester moet toezicht houden op de naleving van de verordening. Sommige kramen mogen bijvoorbeeld alleen dameskleding verkopen, maar staan in andere gemeenten ook met herenkleding. Als ze dan hier toch de herenkleding aan de man proberen te brengen, is het de taak van de marktmeester dat dat wordt opgelost. Ook moest ik soms bemiddelen tussen kooplieden onderling of tussen publiek en kooplui. Het lijkt een rustig baantje, maar altijd gebeurt er wel wat. Dan is er geen stroom, dan weer is een zekering gesprongen of gaat de telefoon. Rustig een praatje maken is er maar weinig bij, maar die dynamiek was juist leuk.”

Een van de grappigste dingen die De Ruiter heeft meegemaakt was de vondst van ruim vijfduizend gulden. Nog nagniffelend vertelt hij: ,,De werknemers van een bakkerij hadden het geld in een papieren broodzak laten liggen en tijdens een laatste rondje over de markt vond ik het geld. Ik belde meteen naar de bakker, die zijn medewerkers nog even een uurtje liet zweten voor hij ze vertelde dat het geld terecht was.” Dat hij moet stoppen vindt hij jammer. ,,Een aantal maanden geleden stopte ik met werken via de FPU-regeling en bleef ik via een uitzendbureau voor de markt werken. Wat ik verdiende ging van mijn FPU-uitkering af en ik lever te veel in. Erg jammer, want ik heb genoten van de markt.” Vervelen zal hij zich niet want hij heeft altijd wat te doen. ,,Op dinsdag zijn de kleinkinderen hier. Verder schilder ik het huis en houd ik van knutselen. Mijn vrouw en ik zijn net terug van drie weken Friesland met de boot. Aan de boot werk ik vaak, bij de boten zijn altijd een stel vutters bezig en vaak wordt meer gekletst dan gewerkt.”