'Ik heb altijd het gevoel dat ik nodig was'

26 februari 2010 om 00:00 Nieuws

H'VELD-G'DAM – Twaalf jaar is ze als ze haar eerste muzieklessen krijgt van Jan C. Verdonk. Twee jaar later begint ze zelf met lesgeven en nog eens twee jaar later krijgt ze de leiding over het B-orkest ’Fris en Vrolijk’, maar al snel wordt duidelijk dat ze meer wil en kan. Op 18 september 1958 richt ze haar eigen gitaar- en mandolineorkest op, Mien de Rover-de Vos, al 52 jaar de spil van haar orkest ,De Plektrum Melodisten’. Op zaterdag 13 maart geeft ze het dirigeerstokje over aan haar dochter Danielle in een groot concert dat plaatsvindt in de Grote Kerk in Gorinchem.

Door Wil Sommeijer

Het leven van Mien de Rover-de Vos stond en staat nog steeds in het teken van muziek. Ze moet er een beetje om lachen. ,,Ja, maar bij is nooit iets gewoon gegaan. Ik was als jong meisje vaak ziek. Ik wilde wel graag doorleren, maar daar was thuis het geld niet voor. Het werd dus de huishoudschool. Maar na een jaar kreeg ik pleuritis en moest ik een jaar kuren. In dat jaar kreeg ik een mandoline. Ook kwam er elke vrijdagmiddag iemand viool bij mij spelen, dat vond ik zo mooi. Eigenlijk was er bij ons thuis altijd muziek. Mijn moeder kon mooi zingen, mijn opa De Vos speelde citer en ik kreeg les van Jan Verdonk, die een bekende van ons was. Het musiceren is me eigenlijk met de paplepel ingegoten.” Via via kocht ze muziekboeken en volgde diverse cursussen via de Mandolinebond. Mien studeerde zes jaar bij Julian B. Coco en nog altijd heeft ze contact met deze, inmiddels bejaarde meester.

Ze is trots op haar Plektrum Melodisten, waarvan er nog steeds leden in het orkest spelen die al vanaf de oprichting hun partijtjes meespelen. ,,We hebben concerten gegeven in binnen- en buitenland en hebben diverse radio-optredens verzorgd. Ook hebben we cd’s gemaakt”, vertelt Mien en ze haalt tal van herinneringen op. Mooie herinneringen, zoals het concert op de Tour Montparnasse in Parijs, op uitnodiging van de Nederlandse directeur van de Tour. ,,Het concert was zeer succesvol. Natuurlijk hebben we ook enkele hoogtepunten van Parijs bezocht. Heel bijzonder vonden we het concert in een kerk in Fallmagne in de Belgische Ardennen. De pastoor van die kerk vroeg of we misschien samen met het koor iets konden doen. Wel ja, dus hij faxte twee liederen aan me door die ik bewerkte voor mandoline. In de bus hebben we gerepeteerd en heel kort in de kerk gerepeteerd met het koor. Het werd een groot succes en de kerk zat stampvol.” De Plektrum Melodisten concerteerden verder in Oostenrijk, Italië en in vele plaatsen in Nederland. Aan de concerten werkten bekende artiesten mee, als Thijs van Leer, Julian B. Coco, Connie van de Bosch, Marie Cecile Moerdijk, Lori Spee, Lenny Kuhr, Berdien Stenberg, Bér Schellings, Martine Bijl en vele anderen. ,,We gaven klassieke concerten en populaire uitvoeringen. In de laatste werd meestal een toneelstuk opgevoerd door eigen leden, later werden dat musicals. En verder namen we deel aan de Gondelvaart, we bakten oliebollen en poffers. Ach, we doen zo veel.” Eén van die vele dingen die Mien deed was het regisseren van het herdenkingsspel ‘De grote verdrukking’ ter gelegenheid van vijftig jaar bevrijding. Een grandioze uitvoering in sporthal de Wielewaal waar zo’n beetje alle culturele verenigingen en op één na alle scholen uit Hardinxveld-Giessendam aan meewerkten. Het idee was van Mien en het stuk werd geschreven door Jan. C. Verdonk.

En naast haar muzikale activiteiten runde ze een gezin en bracht ze drie kinderen groot, die ze ook nog eens met het muziekvirus besmette en die alle drie lid zijn van de Plektrum Melodisten. ,,En mijn zes kleinkinderen doen ook al dapper mee”, meldt ze trots. Haar man Dirk had een eigen bedrijf en ook dat bracht de nodige drukte met zich mee. Bovendien is Mien ook eigenaar van haar Muziekschool De Rover aan de Damstraat waar ze zelf een aantal vakdocenten muzieklessen geeft. ,,De Muziekschool gaat natuurlijk gewoon door, daar heb ik enorm veel plezier in en dat wil ik niet graag missen”, geeft ze aan.

Dirigeerstokje overgeven

Mien geeft op 13 maart het dirigeerstokje officieel over aan haar dochter Danielle. Zelf neemt ze gewoon plaats in het orkest. ,,Ik word gewoon lid hé”, zegt ze vrolijk. ,,Ik kijk terug op een prachtige tijd als dirigent en voorzitter van de Plektrum Melodisten. We groeiden van 30 leden bij de oprichting via 106 leden, we moesten toen zelfs een ledenstop invoeren, naar 68 leden nu. We hebben een jongste groep en een oudste groep en iedereen is enthousiast en betrokken. Hoe ik het dirigentschap zie? Wel, als aan het roer staan van een schip. Zorgen dat je geen aanvaringen krijgt, hart hebben voor je bemanning en zo zorgen dat je met elkaar op de goede plek komt. Weet je, als je het alleen maar doet om het dirigeren, doe je het in mijn ogen niet goed. Ik heb een druk, maar heerlijk leven. Ik heb ook altijd het gevoel dat ik nodig was. Zo heb ik ook landelijk kunnen sturen in de Nederlandse Bond van Mandoline Orkesten. Twee van onze bestuursleden zitten ook in het landelijke bestuur.”

Deze gedrevenheid werd in 1991 beloond met een zilveren Koninklijke onderscheiding in de Orde van Oranje Nassau die haar door de toenmalige burgemeester Van Wouwe werd opgespeld. Mien bespeelt alle instrumenten die in een mandoline orkest voorkomen. Dochter Danielle heeft schoolmuziek aan het Conservatorium in Rotterdam gestudeerd en aan het Conservatorium in Amsterdam het hoofdvak mandoline. Danielle zwaait overigens al een aantal jaren het dirigeerstokje over haar orkest in Oostvoorne. ,,Ze is al een poosje mijn rechterhand bij de Plektrum Melodisten, maar nu wordt het dan officieel. Ik geef met trots en een gerust hart het stokje over aan een kundige dirigent.”

advertentie
advertentie