'Ik vis totdat ik niet meer kan lopen'

H'VELD-G'DAM - ,,Het is de kick. Wanneer bijt 'ie, hoe groot is 'ie, hoeveel vang je er?'' Leen Vogel heeft het over zijn grote hobby forelvissen. Onlangs deed hij mee aan zijn vijfde NK aan de Kamphoeve in Ommeren. ,,Je weet nooit of ze azen.''

Door Annika Both

Bij een van de kwalificatiewedstrijden voor de Nederlandse Kampioenschappen behaalt Vogel de eerste plaats. Tijdens de Open Zeeuwse Kampioenschappen blijft het tot op het laatste moment spannend. ,,De nummer een en twee hadden allebei acht punten. Nu bleek dat ik 130 gram meer vis had, dus won ik de wedstrijd. Ik weet het, 130 gram is niets, maar zo werkt het.''

Vogel, nu 65 jaar oud, vist al vanaf zijn vijfde. Zijn vader neemt hem vaak op sleeptouw naar het water en zet hem met een hengel aan de waterrand. Helaas zijn de mogelijkheden tot vrij vissen tegenwoordig beperkt. Volgens Vogel is het te streng aan banden gelegd. ,,In Nederland mag je bijna nergens meer vissen. Ik werd ziek van al die vergunningen. Heb je er één voor een bepaalde plek aangevraagd, is het precies die dag slecht weer'', moppert hij. Gelukkig kan Vogel zijn ei kwijt in het forelvissen. ,,Forelvissen kan overal in Nederland, dus daar ben je veel vrijer in. De vijver waarin je vist is van een eigenaar, dus heb je geen vergunning of pas nodig, je betaalt alleen entree. Je vist in dagdelen van vier uur, dus van 8.00 uur tot 12.00 uur en van 13.00 uur tot 17.00 uur. Je vangst mag je zo meenemen of omruilen voor gerookte vis.'' Gek genoeg eet Vogel ze zelf niet. ,,Nee hoor. Ik rook ze wel, hier achter op het pad. Ik heb een oven waar een stuk of zeventig vissen in passen. Zijn ze klaar dan geef ik ze weg.''

Op gevoel

Vogel heeft 'zijn eigen stekkie' bij De Zederik in Meerkerk. Het is al ruim twaalf jaar zijn thuishaven en hij heeft het er reuze naar zijn zin. ,,Het is ontzettend leuke groep.'' Met de andere vissers gaat hij vaak op stap naar andere vijvers. ,,We vissen door heel het land. In Achtmaal, Bergharen, Mun, Dalfsen, Ruinerwold, noem maar op.'' Onderling worden de scores bijgehouden. ,,Je kunt één vis vangen of zestig. Mijn hoogste aantal is 62 in Achtmaal. Toen kon ik niet meer vangen, want mijn koelbox zat vol en die van mijn buurman ook.'' Vogel haalt een stel papieren tevoorschijn. Daarop staan gekleurde tabellen. ,,Kijk, in Meerkerk is mijn hoogste aantal 39 en in Putten 56. Vorig jaar ving ik totaal 1005 forellen. Nu zit ik op 876, dus dit jaar ga ik nog ver over de duizend heen, denk ik.'' Op de lijst staan vissers met bijzonder lage vangsten in vergelijking met Vogel. ,,Ik weet niet wat mijn succesformule is. Ik heb gewoon een flinke dosis geluk'', zegt hij lachend. ,,Ik keur mijn stek op gevoel. Ik loop van tevoren even rond; kijken waar de vis zit. In de zomer zitten ze hoog in het water en kun je ze zien, in de winter is het uitproberen.''

Gouden ring

Afgelopen weekend heeft Vogel deelgenomen aan het NK Forelvissen in Ommeren. ,,Als je bij de kwalificatiewedstrijden steeds bij de eerste vijf zit, mag je deelnemen aan het NK. En zit je bij de eerste vijf van het NK, dan mag je meedoen aan het EK.'' Tijdens de kwalificatiewedstrijden scoort Vogel verdienstelijk, helaas treft hij het niet op het NK. Hij wordt 89ste van de honderd. ,,Je kan nooit van tevoren zeggen wat het gaat worden. Je weet niet welke stek je loot. Als ze voor je deur zitten is het makkelijk. Alhoewel, als ze niet azen, heb je pech. Dan bijten ze ook niet als je er een gouden ring aanhangt.''

Rommel

Vogel haalt een grote koffer uit de schuur. Als hij het deksel oplicht, komen ruim dertig potjes verschillende soorten forellendeeg tevoorschijn. De kleuren variëren van zwart tot felroze. Hij draait een potje open met wit deeg met glitters. ,,Dit is klei van knoflook. Het stinkt uren in de wind, maar de forellen vinden het heerlijk. In de schuur houd ik ook nog morio's en meelwormen. Tja, je moet er wat voor over hebben om een visje te vangen'', grijnst Vogel. In de schuur staat ook de rest van Vogels materiaal. ,,Als ik ga vissen heb ik vijftien à twintig hengels in de bus hangen en neem ik een tas vol deeg mee. Het hangt er van af hoe groot de plas is en hoe groot de forellen.''

Hij kijkt om zich heen. ,,Ik heb genoeg rommel. Ik hoef geen speciale dure hengel. Met mijn huidige materiaal lukt het prima. Helaas heb ik moeite om scherp te blijven. Mijn ogen worden minder. Forelvissen is een actieve bezigheid, je bent constant aan het werpen. Je moet op blijven letten.'' Ondanks zijn mindere zicht is Vogel niet van plan zijn hobby snel op te geven. ,,Ik blijf vissen totdat ik niet meer kan lopen. Bij forelvissen vang je negen van de tien keer wat, dat is hartstikke leuk. Ik zou het alleen al doen om de sfeer en de gezelligheid.''