Tiendwegse Molen wordt gerestaureerd

H'VELD-G'DAM - ,,Op oude kaarten is te zien dat al in de zestiende eeuw op deze plek een molen heeft gestaan.'' Toen Strijenaar Jaap Hooghwerff in 1998 molenaar werd van de Tiendwegse Molen ('de enige molen op Hardinxvelds grondgebied') spitte hij meteen de geschiedenis door op de website van SIMAV. Deze Stichting tot Instandhouding van Molens in de Alblasserwaard en Vijfheerenlanden doet zijn naam eer aan door De Gelder Molenmakers B.V. uit Sliedrecht opdracht te geven de eeuwenoude molen te restaureren. De aannemer is vlak na de bouwvak begonnen aan het karwei en hoopt deze voor de Kerst te hebben geklaard.

Door Erik de Bruin

,,Dat moet ook want de subsidie die Simav krijgt van het Rijk geldt voor restauratieprojecten in 2011'', aldus Hooghwerff. Hij voegt eraan toe dat het bedrag niet helemaal toereikend is. ,,Bij nader onderzoek is gebleken dat meer geld nodig is. Het restauratieplan was echter al ingediend. Om niet achter het net te vissen is besloten toch al te beginnen met de restauratie. Het belangrijkste deel wordt onder handen genomen.'' Een noodzakelijke klus. ,,Als je niets doet kan het over vijf jaar zomaar gebeuren dat de kap ineens twintig centimeter inzakt.'' Boosdoener is de bonte knaagkever. Het insect holt de balken waar de wipmolen op steunt van binnen uit. ,,In de onderste balken is gif gespoten. Dat heeft ook geholpen. Echter, in de bovenste balken is er geen houden meer aan.'' Dat de bonte knaagkever lange tijd vrij spel had is volgens Hooghwerff niet merkwaardig: ,,Aan de buitenkant zie je niets, alleen een paar gaatjes.''

'Iets van Hardinxveld'

,,Het doet je wel wat'', vervolgt de molenaar. ,,Een molen is natuurlijk geen mens, maar het doet meer met je dan je denkt. Chagrijnig ben ik niet en ik begrijp ook heel goed dat dit moet gebeuren, maar dat de molen een aantal maanden stilstaat is voor een molenaar een onwerkelijke ervaring. Juist in deze tijd van het jaar wil je de molen laten draaien. Ik vind het altijd heerlijk om te vechten tegen de elementen. Als overdag donkere wolken samenpakken begin ik me al ongemakkelijk te voelen. Het liefst leg ik dan direct mijn werk neer en rijd ik naar de molen toe. Ik probeer hier zoveel mogelijk te zijn. Sowieso in het weekend, maar ook op doordeweekse avonden. Ik heb een eigen bedrijf in Giessenburg. Dat maakt het gemakkelijker.'' De Tiendwegse Molen is niet zoals het werelderfgoed in Kinderdijk een toeristische trekpleister. Wat mede komt door de afgelegen ligging, bijna op de grens van Hardinxveld-Giessendam met Giessen-Oudekerk. Volgens Hooghwerff is het écht iets van Hardinxveld: ,,Op het dorp is het een begrip. 'Even langs de molen', zeggen ze dan. In het weekend, bij mooi weer, maken veel mensen een wandelingetje door de polder. Als molenaar zorg je ervoor dat de molen in conditie blijft. Je houdt een stukje Nederlandse cultuur in stand en merkt sneller gebreken op. Door de restauratie sta je letterlijk een aantal maanden stil. Natuurlijk is dat balen, maar het dient een hoger doel. Een grondige restauratie is broodnodig. Midden jaren tachtig is de molen voor een half miljoen euro opgeknapt. Daarna heeft hij er ruim een kwart eeuw tip top bij gestaan. Dat geldt nog steeds, maar er moet wel iets gebeuren om toekomstig onheil te voorkomen.''

Schoorsteenbrand

Over de geschiedenis van de Tiendwegse Molen is hij te weten gekomen dat de molen - waarvan de exacte leeftijd moeilijk is te zeggen - eerst in de Grote Waard bij Noordeloos heeft gestaan. Tot ruim honderd jaar geleden. In 1906 verdween de vroegere Tiendwegse Molen door een schoorsteenbrand van de kaart. Een jaar later werd de huidige molen op deze plek geplant, overgebracht vanuit Noordeloos. Delen van de afgebrande molen zijn hergebruikt.

Fotobijschriften:

- De Tiendwegse Molen staat een aantal maanden stil.

- Molenaar Jaap Hooghwerff is blij met de restauratie. Wel mist hij het gevecht tegen de elementen.