Telefoontassen op De Willem

H'VELD-G'DAM Op het Willem de Zwijger College in Hardinxveld zullen na de meivakantie telefoontassen worden opgehangen. In de telefoontassen worden de mobiele telefoons geplaatst, met als doel dat de leerlingen tijdens de lessen niet worden afgeleid door hun telefoons.

Door Petra Platschorre

Jacqueline Drouillet, docent Frans op de school, kwam met het idee om de tassen op de school in te voeren. „Ik kwam de telefoontas eigenlijk toevallig tegen op het internet", vertelt Drouillet. „Het lijkt wel een magneet. De jongeren hebben zo veel contacten, en er wordt verwacht dat ze meteen reageren." Maar niet alleen bij de jongeren is dit te zien, ze ziet het bij iedereen. „Mobiele telefoons zijn niet meer weg te denken. Het is niet alleen iets van de jeugd, maar je kan hen wel hierin begeleiden."

Vanuit de andere docenten kwam er ook belangstelling naar de telefoontassen. „Leerlingen en docenten hebben echt veel hinder van de telefoons." Toen werd er besloten het in heel de school te gaan gebruiken, met goede regels en afspraken.

In elk lokaal komt een telefoontas te hangen, aan twee haken. De tas bestaat uit een rechthoekige lap met dertig vakjes. In de vakjes kunnen de telefoons worden gelegd. Elk vakje heeft een nummer, die weer gekoppeld is aan de leerlingen. „Eén tas per klas is dus genoeg, want er zitten niet meer dan dertig leerlingen in een klas", vertelt Drouillet. „De leerlingen staan op de klassenlijst altijd in een bepaalde volgorde, dus via die volgorde kunnen de leerlingen ook een vast nummer krijgen." De telefoontassen zullen in elk lokaal op dezelfde plek hangen, en zien er allemaal hetzelfde uit. „Ik denk dat die uniformiteit en duidelijkheid belangrijk is om er snel aan te wennen."

De leerlingen krijgen de keuze om hun telefoon in de tas te leggen, of in hun kluisje. Door deze keuze is de school niet aansprakelijk voor de telefoons. Wel heeft de school de taak om goed op de telefoons te letten. „Je kan als leraar de tas dus niet zomaar onbeheerd achterlaten", vertelt Drouillet. „Je zal ook regels moeten maken om te zorgen dat er niks met de telefoons gebeurt."

Vanuit de leerlingen zijn er al een paar reacties gekomen, waaruit bleek dat die het niet met het beleid eens zijn. „Het is een kwestie van gewenning", denkt Drouillet. „Achteraf zullen ze er blij mee zijn." Ze legt uit dat het zeker niet moet zien als een straf. „De aandacht wordt continu weggetrokken. De telefoontas is dan juist een hulpmiddel."

De leraren zullen hun telefoons niet in de tas doen. „Er is nog wel sprake van een bepaalde hiërarchie", zegt Drouillet. Maar ze vindt wel dat de leraren het goede voorbeeld moeten laten zien. „Je bent een soort rolmodel. Als je als leraar dan je telefoon gebruikt, vind ik het heel belangrijk dat je uitlegt waarom. Alles staat of valt met communicatie."