'Gelijke monikken, gelijke kappen'

3 april 2012 om 00:00 Nieuws

Hölscher is opgetogen na de uitspraak van de voorzieningenrechter. ,,Nu is het wachten op het besluit van B&W. In de uitspraak van de voorzieningenrechter staan twee belangrijke elementen waarover het college zich moet beraden. Ten eerste is dat de slechte markt voor verkoop van recreatiewoningen; de begunstigingstermijn van zes maanden die het college daar eerder voor gegeven heeft vond de voorzieningenrechter te kort. Ten tweede is dat het verhaal wat wij meerdere malen naar voren hebben gebracht: of je door wijziging in het bestemmingsplan het objectgebonden overgangsrecht wel in een persoonsgebonden beschikking kan veranderen. Want het college mag niet één enkele uitspraak van de Raad van State hiervoor als voorbeeld nemen en dan aannemen dat het voor de Giessenburg en de Bilderhof ook het geval is. De voorzieningenrechter adviseerde het college dan ook af te wachten tot daadwerkelijk uitspraak is gedaan door de Raad van State over deze kwestie. De crux is dat als die wijziging niet wordt geaccordeerd, de voortzetting van handhaving op de recreatieparken geen doel dient, zo staat het in het rapport van de voorzieningenrechter beschreven. Want dan is het overgrote deel van het park permanent bewoond en kan het bestemmingsplan niet gewijzigd worden naar 'landelijk gebied'.'' Hölscher heeft geen idee wanneer hij de uitspraak van de Raad van State kan verwachten. ,,De wijziging van het bestemmingsplan is al ingediend, dus de procedure loopt. Tegen het concept hebben wij reeds bezwaar gemaakt, toen het medio januari werd gepubliceerd. Wij hebben geen zicht op hoe lang het gaat duren. Misschien maanden of wel jaren.''

GIESSENBURG - De vijf huishoudens die per 16 februari hun huizen op de recreatieparken de Giessenburg en de Bilderhof moesten verlaten, zijn weer teruggekeerd. Vorige week kwam het vonnis van de voorzieningenrechter binnen, met betrekking tot het kort geding dat de bewoners tegen de gemeente hadden aangespannen. De rechter oordeelde dat de dwangsommen van 500 euro per week opgeschort moeten worden tot zes weken na het besluit van het college van B&W over de kwestie. ,,Het hangt er van af hoe de gemeente haar beleid wil continueren. Het kan alle kanten op. Het staat de gemeente vrij de opties te overdenken'', aldus Henk Hölscher, voorzitter van de Commissie Permanent Wonen. Door Annika Both

In overweging

In het vonnis staat ook beschreven dat de bewoners van de recreatieparken op de hoogte waren van het bestemmingsplan uit 1999. Daarin staat dat het altijd verboden is geweest om de recreatiewoningen op de parken permanent te bewonen. ,,Het risico hier te gaan wonen heeft ieder huishouden voor zich besproken. Er is tenslotte jarenlang onduidelijkheid over geweest, want doordat de gemeente hun bevoegdheid tot handhaven niet heeft uitgevoerd, heeft zij het gedoogd. Vandaar zijn de parken verworden tot wat het nu is.''

De voorzitter van de CPW hoopt dat het college de uitspraak van de voorzieningenrechter in overweging neemt en het vonnis goed bestudeert. ,,De burgemeester en wethouders moeten de bevindingen van de bezwaarschriftcommissie en het oordeel van de voorzieningenrechter meenemen in hun besluit. De zitting van de bezwaarschriftcommissie is vorig jaar 12 december geweest. Deze heeft nog steeds geen uitspraak gedaan over de kwestie. De commissie moet haar bevindingen kenbaar maken aan het college als zijnde advies. Wanneer zij dat doet is mij niet duidelijk.'' Hij vervolgt: ,,Het besluit van de burgemeester en wethouders kan bijvoorbeeld zijn dat zij de bevindingen van de rechter aannemen. Het kan echter ook zo zijn dat zij met andere argumentatie aankomen. Het hangt er van af hoe de gemeente haar beleid wil continueren. Het kan alle kanten op. Het staat de gemeente vrij de opties te overdenken.''

Vreemde taferelen

Nicolette Kromhout, wonend op de Giessenburg, vertelt over haar eerste reactie toen ze het nieuws vernam. ,,Ja, toch wel een beetje blij. Wij hebben vervelende weken achter de rug. Het is fijn dat we weer naar huis mochten.'' In totaal is de familie Kromhout zes weken van huis geweest. ,,Ik ben bij mijn zus ingetrokken. Ik sliep daar op een matrasje op de overloop en de kinderen bij haar kinderen. Mijn man Milo sliep bij zijn moeder op de Neerpolderseweg.'' Dat betekent dat de gezinsleden weken aaneen gescheiden van elkaar leefden. ,,Het is zo ontzettend krom, want het huis van mijn zus staat nota bene naast het mijne, maar ik kon niet naar huis. Het is ingewikkeld doen om niets.'' Ze vindt het jammer dat het zover heeft moeten komen. ,,Gelukkig heeft de rechter gezegd dat de gemeente haar beleid moet overdenken.'' Toch weet Nicolette niet meer waar ze op moet hopen. ,,Wij hebben nooit ontkend dat we niet van het bestemmingsplan uit 1999 wisten. We wisten dat dat geen permanente bewoning toestond en wisten dat er een risico aan zat als we dat toch deden. Mijn zus en mijn moeder woonden er echter al vijftien jaar en hadden objectgebonden overgangsrecht gekregen. Wij gingen er eigenlijk van uit dat ook wij dat misschien ook zouden krijgen. In onze optiek moest het wel heel raar lopen wilde de gemeente met twee maten gaan meten. Gelijke monniken, gelijke kappen toch? Uiteindelijk zijn we zes weken weggeweest omdat we geen andere keus hadden. Terug zijn voelt raar en de toekomst blijft alsnog onzeker. Het is een verwarrende situatie, die voor vreemde taferelen zorgt. Deze kwestie speelt al zo lang dat ik geen idee meer heb hoe het zich verder gaat ontwikkelen. Ik vertrouw niet meer op mijn gevoel, want dat heeft me al vaker in de steek gelaten.''

Geen reactie

Wethouder Jan de Groot (Ruimtelijke Ordening en Handhaving) wenst nog niet te reageren op het nieuws. Hij wil eerst het vonnis goed bestuderen en overleggen met het gehele college. Communicatieadviseuse Mathilda Poirot laat weten dat de bestuurder volgende week alle informatie gaat doornemen en dat hij na het Paasweekend beschikbaar is voor een reactie.