Verdeeldheid?

Tijdens het schrijven van dit praatje wordt er gesproken over wel of niet een avondklok instellen. Iets wat na de oorlog in ons land bijna niet meer is voorgekomen. Wij hebben hier in ons rivierengebied in januari 1995 nog de dreiging van het water meegemaakt, maar landelijk dan weet ik niet goed wat ik ervan moet vinden of bij moet voelen. Rare tijd nu, een tijd die ons samenbindt maar ook verdeelt. Enerzijds proberen we de eenzamen op te vangen, anderzijds gaan we snel naar de supermarkt met een bijna vijandige blik van “blijf uit mijn buurt”. Je ziet weinig ogen nog vrolijk oplichten als men elkaar boven het mondkapje herkend de impact die het heeft op de samenleving buiten de deur maar ook in huis. In de gezinnen. Thuiswerken, kinderen thuis lesgeven. Spanningsvelden die ontstaan tussen partners als je de hele dag “op elkaars lip” zit. Uit een onderzoek van de universiteit Utrecht blijkt dat de relatie tussen ouders en hun kinderen in het voorjaar van 2020 verslechterde. Ouders rapporteerden een afname van positief ouderschap…Tja dan ben ik blij dat ik inmiddels oma ben, ik weet niet of ik het er goed af zou brengen met mijn kinderen als ik in zo’n situatie zou zitten. En dan als hoop, de vaccinaties, waar met man en macht hard aan is gewerkt, die ons ons leven weer terug zouden kunnen geven. Het ligt gevoelig. De vaccinatiegraad in onze gemeente is al laag. We hebben de verantwoording voor ons zelf maar ook voor onze naaste. Principiële bezwaren daar heeft het virus geen boodschap aan. Als we ons niet goed voelen gaan we ook naar de dokter en slikken de voorgeschreven medicijnen. En dan weten we ook niet wat erin zit. Is dit werkelijk zo anders? Ik hoop dat een ieder zijn verantwoordelijk neemt en daarin niet verdeeld is..

[Liny de Jager,

[Fractie PvdA