Keuzestress

Ik weet niet hoe het u vergaat, maar met het verlopen van de tijd lijkt keuzestress een belangrijke marketingfactor te worden. Neem nu pindakaas. Vroeger had je mét stukjes noot en zonder stukjes noot, merk A en merk B en dat was het: 4 keuzes. Tegenwoordig heb je de keuze uit een stuk of 20 soorten. Het zou me niet verbazen wanneer je binnenkort bij elk supermarktproduct een klein schermpje hebt hangen met een ludieke digitale mascotte, waarschijnlijk Dirk, Ab of Aldy. De mascotte zal een doelgerichte mini-enquête afnemen teneinde het best matchende product in het karretje te doen belanden. ,,Heeft u een pinda-allergie” ,,Nee” ,,Houdt u van karamel-zeezout?”,,Ja’’ ,,Volgt u een dieet?” ,,Ja zoutarm en alleen goede vetten” ,,Stukjes of glad” ,,Glad” ,,Aldy vond voor u: Huismerk Helaes Pindakaas Diet met karamel-zeezout zonder stukjes”
Een poos geleden werd ik gevraagd voor de kieslijst van een plaatselijke politieke partij. De verkiezingen komen eraan. Ik vond het een eer, maar heb uiteindelijk toch bedankt, omdat ik anders u als lezer niet meer kan bedienen van snedige stukjes, is mijn mening. En stukjesschrijven vind ik net iets leuker dan raadsvergaderingen op een vrije avond. Te meer omdat het stukjesschrijven ook om half zeven ’s ochtends in de trein kan.
De plaatselijke partijen zijn inmiddels begonnen met de keuzestress weer aan te wakkeren. De CU stak een aantal weken geleden de plaatselijke ondernemers met een bezoekje en een attentie een hart onder de riem. D66 volgde dat goede voorbeeld, al bleek dat later een verkapte mondkapjescontrole waardoor de “jonge” partij zich genoodzaakt zag hun PR activiteiten naar de markt te verplaatsen, om niet door de plaatselijke supermarkthouders met rotte eieren en tomaten bekogeld te worden. Hun plek werd ingenomen door de legendarische -overigens weinig transparante- TABcaravan, vanuit waar bij toerbeurt door de verschillende leden ook de markt werd bediend. Kijk, dan heb je je logistiek goed op orde. Dit bracht mij op het volgende idee: hoe leuk zou het zijn om voor 1 week de plaatselijke politieke partijen een kraam op de markt te geven. De SGP zou een snoepkraam met alleen drop en pepermunt bemensen (Sorry, ik vond de zwartekousenkraam net iets te makkelijk). De CU een kraam met energiezuinige producten en miniatuurwindmolens en de PvdA een bloemenkraam met alleen maar rode rozen. De VVD zou een delicatessekraam met luxe hapjes boven een bepaald budget hebben en D66 een kraam met mondkapjes en de inmiddels beroemde ‘Alle 13 Philippo’ cd’s. En knijpstokken-voor-mensen-in-een-rolstoel-die-zonder-hulp-geen-hondenpoep-kunnen-oprapen. Bij de kraam van Jezus Leeft -mochten ze meedoen- zijn DIY dakpanpakketten te koop en de TAB zou een stroopwafelkraam runnen, maar dan heel luis-in-de-pels de stroop vervangen door een karamel-zeezoutconstructie. Maar het dan tóch stroopwafels blijven noemen. ,,Want dat vinden wij nu eenmaal”.
Het zou de keuzestress tot 16 maart wellicht wat verminderen of in ieder geval verzachten.

Walter Leendertse