Strand

Dit weekend was het de eerste keer van het jaar: naar het strand.

Wind, water, zon. Heerlijk! Na het zwemmen in het frisse zeewater, in een baddoek blauwbekken tot de zonnewarmte langzaam de schaduw van de kou uit je lijft verdrijft.

Liggend in het zand kijken naar een strak blauwe lucht, het groen van het helmgras en het geelbruine zand. Hoe een mooie kleurencombinatie is dat! Meeuwen worden als witte vliegers door de wind in de lucht gehouden. Het zonlicht dat de golfjes zeewater verzilvert. Het zien van zo’n landschap maakt me poëtisch. Lopen langs de vloedlijn en schelpen zoeken: het hoort erbij.

Terwijl we inpakken, gooit mijn dochter afval in de prullenbak. Bij terugkomst meldt ze dat er een bak staat voor plastic. Op tv brengt Freek bij de jeugd het plasticprobleem in de zee onder de aandacht dus dit heeft haar aandacht.

We rapen zelf plastic met een ‘knijpstokje’, gevraagd voor mijn verjaardag. Een uurtje lopen levert soms 2 kg aan afval op! Daar hoef je niet eens hard voor te zoeken. Rivieren voeren afval naar zee. Plastic belandt in dieren of uiteindelijk in de plastic soep. Die 2 kg heeft die weg niet afgelegd. Alles wat op het land wordt opgeraapt, heeft effect op de zee - een uurtje rijden hiervandaan. Het heeft ook effect op de gezondheid van dieren en op onze eigen toekomst. Ontmoedigende geluiden als ‘het heeft geen nut, je ruimt de zooi op van iemand anders’ verstommen door de positieve opmerkingen en het goede gevoel. Want wanneer je er even over nadenkt dan is het toch apart dat je je eigen leefomgeving vervuild? I have a dream: schone straten, graskanten, rivieroevers, zeeën. Dat gaat niet vanzelf. Daar kunnen we wat aan doen. Maak met elkaar regelmatig een wandeling te maken en pik plastic op. Noteer het gewicht en kijk na een half jaar hoeveel kg u hebt opgeruimd. Het is een win-win: het wandelen is goed voor de gezondheid en het plastic rapen levert een mooiere, schonere omgeving op. Daarom: alle plasticpakkers verzamelt u!

Jolanda Jansen