Afvalluxe

Laat me jullie meenemen in het Hardinxveld van 2025. Ik loop me het schompes te zoeken naar de pas die mij de luxe verschaft mijn zak te deponeren in één van de ondergrondse containers. Hij ligt niet op de gebruikelijke plek in het keukenkastje. Wacht, ik weet het al: ik heb hem gisteravond even uitgeleend aan de achterbuurvrouw. Sinds twee jaar is aan de zeven werken van barmhartigheid een achtste werk toegevoegd: ‘Help de vervuilers hun afval deponeren’.

Verderop woont een gezin wat van een minimale uitkering moet rondkomen. Het gebeurt weleens dat zij de keuze moeten maken tussen hun afval weggooien of die avond een warm bord bliksoep.
Naast hen wonen mensen die niet vies zijn van een visueel statement. Zijn hebben van het opgespaarde afval een soort recyclefort gebouwd in de achtertuin dat niet alleen indrukwekkend is om te zien, maar vooral ook om te ruiken. Onze buurman is een uitvinder in hart en nieren die zich liet inspireren door het feit dat je per zak en niet per kilo betaald. Hij boekt het laatste jaar succes met zijn slurfzak: een zak van 10 meter lang die hij door middel van zijn inmiddels befaamde kleptechniek naar binnen weet te werken. Klein puntje van kritiek: hij is er drie kwartier mee bezig.
Sommige andere buren zijn net als mij hun pasje kwijt of vergeten mee te nemen naar de container of gewoon asociaal en zetten hun zakken klakkeloos naast de container, waardoor de rattenbestrijdingsdienst overuren draait.

Ik denk dat het één van de meest besproken onderwerpen was afgelopen week. Facebook stond er vol mee en er werd een heuse petitie opgestart. Overigens werd hier al gesuggereerd dat je sowieso € 2,50 per zak moet gaan betalen, terwijl er in de stukken gesproken werd over ‘tussen de € 1,- en € 2,50’, maar soit, voor een goede zaak mag je best feiten achterhouden. Het is natuurlijk prijzenswaardig dat je de restafvalstroom wilt reduceren, echter er viel ook te lezen dat deze verandering van het huidige systeem forse kosten met zich meebrengt. Mijn vermoeden is dat dát de exacte reden is dat er betaald moet gaan worden door de burger. Aan een systeem waar ze zelf niet om hebben gevraagd. De afvalheffing wordt ondertussen ook gewoon afgeschreven, maar ‘zou wel omlaag kunnen’ Geloof me: de combinatie ‘zou kunnen’ is in de hogepiefenwereld vaak een nette manier om ‘nee’ te zeggen.

Als men écht begaan is met het milieu en de restafvalstroom wil terugdraaien heb ik wellicht nog wel een idee ter overweging: Waarom worden de forse kosten niet gebruikt voor een tupperware – of glazen pottenset voor elk huishouden waarmee boodschappen kunnen worden gedaan? Desnoods ter ere van ‘65 jaar Hardinxveld-Giessendam’ met bijbehorend logo. Natuurlijk benadelen we daarmee de plasticverpakkingsfabrikanten, maar dán kun je pas echt spreken van een soort ‘de-vervuiler-betaalt’-principe.

Walter Leendertse

Walter Leendertse is één van de 2 columnisten van het Kompas Hardinxveld-Giessendam, geboren en getogen Hardinxvelder, docent, getrouwd, vader van 4 kinderen, creatieve ondernemer, maar doet vooral alleen dingen die hij leuk vindt!