Interne en externe competitie van schaakclub De Giessen en Linge uit Giessenburg

GIESSENBURG Deze week wedstrijden in de interne competitie op 14 maart, een externe wedstrijd van het eerste team van schaakclub De Giessen en Linge op 15 maart, en nog 1 bekerwedstrijd. Na een eerdere remise speelden Hans Karelse en Henry Houweling nu met verwisselde kleuren. Het ging al snel heel erg mis bij Henry die na een schaakje van Hans pardoes zonder compensatie een stuk en de partij verloor.

In de interne competitie kreeg Anne van Heelsum snel materieel voordeel tegen Egbert Meijer en won eenvoudig. Rob van Driel kreeg tegen Chris van Wieringen al snel goed spel. Hij forceerde met een toren een dubbele aanval op de ongedekte zwarte lopers. Toen Chris zijn loper op g4 verloor liep hij steeds achter de feiten aan. In het eindspel zette Rob zijn vrijpionnen op de koningsvleugel beslissend in beweging. In de wedstrijd tussen Bram Capelle en Bert van Geldere duurde het enige tijd tot het vuur ontbrandde. Toch verwierf Bert voordeel op de damevleugel en zijn toren drong de witte stelling binnen. Bram kon allen maar verdedigen. Toen Bert uiteindelijk een pion kon laten promoveren, was dat winnend.

Mattias Stok won een prima partij tegen David Carlsson en was duidelijk dat David erg op zijn “qui vive” moest zijn. Toen Mattias na stukkenruil een pion en later nog een kwaliteit won, werd David’s verdediging door Mattias aan gort gespeeld. Met toren en later ook zijn dame op de 7^e rij, zette hij zijn d-pion onstuitbaar in beweging.

PIONNENDOORBRAAK OP DE KONINGSVLEUGEL

Henk Boot had het weer erg lastig tegen Tony Else. Henk dacht na zo’n 18 zetten beter te staan. Tony was het daar niet mee eens en kreeg daarin ook achteraf van Fritz gelijk. Het “aanvalsplan” van Henk strandde al snel en Tony kreeg initiatief en de betere stelling. In het eindspel had Tony een sterk paard en Henk een zwakke loper. Toch was het voor Tony niet zo makkelijk verder te komen. Rond de 45^e zet leek het evenwicht weer redelijk hersteld. Tony forceerde een pionnendoorbraak op de koningsvleugel, maar met enig kunst- en vliegwerk hield Henk zijn stelling daar bij elkaar. Toen Tony vervolgens in wederzijdse tijdnood een pionoffer op de damevleugel bracht, vroeg hij duidelijk teveel van de stelling en kantelde de partij ineens naar Henk, die dankbaar en opgelucht won.

DE RODE LOPER

De avond erna mocht het Giessenburgse team proberen hun externe blazoen wat op te poetsen tegen de Rode Loper. Net als afgelopen zaterdag Hans Karelse tegen zijn oude schaakclub Goes speelde, was die eer nu weggelegd voor Louis Rutgers. In de tijd dat hij Utrecht woonde speelde hij nl bij De Rode Loper en zoals dat bij goede schaakclubs betaamt, ze bestaan lang en hebben ook een flink aantal leden met een jarenlange staat van dienst. Vandaar dat Louis ook nog enkele oude bekenden tegen het lijf liep.

Het eerste resultaat was voor ons niet zo gunstig. Bram Capelle stelde zich bescheiden op, Zwart kreeg makkelijk goed spel, dankzij een sterk loperpaar. Bram “won” nog wel een pionnetje, maar het binnenvallen van een zwarte toren op b2 werkte als een boemerang. Toen ook de witte a-pion sneuvelde, was de opmars van de zwarte a-pion niet meer te stoppen.

Het tweede resultaat was van Hans Karelse. Zijn tegenstander zette de partij agressief op, stormde met zijn pionnen op de zwarte koningstelling af. Na ruil van enkele lichte stukken, leunden alle pionnen redelijk gezellig tegen elkaar aan, zodat er geen doorkomen aan was, remise dus.

Een lichtpunt werd aangedragen door André van Wingerden. Hoewel hij ongelukkigerwijze koos voor stuk- en dameruil en wit flink voordeel kreeg, ging hij er nog eens goed voor zitten. Hij gaf de tegenstander een kans van het rechte winst pad af te dwalen. Dat was wel een pionnetje waard en het witte voordeel slonk. Dus doorspelen! André activeerde zijn torens beter dan wit en had ook nog een valstrik in petto, waar wit met onmiddellijk zijn nek in stak. Stuk- en partijwinst.

GEEN VOORDEEL VANUIT DE OPENING

Teleurstellend was het resultaat bij Tijmen Schakel, die geen voordeel wist te krijgen vanuit de opening. Zwart stond wat makkelijke eb het et lukte Tijmen niet de kleine dreiginkjes van zwart weg te werken. Ook een wanhoopsstukoffer baatte niet meer. Het volgende resultaat was een remise van Louis Rutgers op bord 5. Louis zette de partij rustig op, er werden her en der wat lichte stukken geruild, zodat uiteindelijk een typisch remise-eindspel overbleef. Na herhaling van zetten werd tot remise besloten. Overigens, opvallend dat bij beide remise partijen alle pionnen aan het eind van de wedstrijd nog op het bord stonden!

Mattias Stok zette zijn partij prima soliede op en dat resulteerde in een volstrekt gelijke stelling. Hij kreeg zelfs groot voordeel toen zijn tegenstander zich op de 20^e zet een frivool paardoffer op f7 veroorloofde. Dankzij een keurig tussenschaakje had hij opeens een stuk meer. Zijn tegenstander probeerde in troebel water te vissen en stormde met naar voren om uiteindelijk met een pion op g6 te belanden en daarmee bleek ook de kwetsbaarheid van de onderste rij van Mattias, die dit gevaar onderschatte. Hij kwam pardoes in een verloren stelling terecht. Jammer natuurlijk dat het kwartje in deze partij voor Mattias de verkeerde kant op viel.

BUITENKANS

Maar het kon ook anders. Het was aan Henk Boot de taak om waar te maken dat snel opgeven niet altijd verstandig is. Het werd een gelijk opgaande partij, totdat Wit speelde en correct loperoffer op h5 werd door Henk niet optimaal beantwoord. Henk wilde een aanvankelijk goede zet nog “verbeteren” maar dat kostte een volle toren. En een volstrekt verloren stelling. Henk perste er toch nog wat zetjes uit Wit speelde echter attent en vergrootte langzaamaan zijn voordeel. Totdat Wit op de 48^e zet iets onnauwkeurigs deed. En Henk had opeens een winnende torenzet, waarmee hij mat in één zet dreigde. Oeps, de bordjes waren verhangen van +6 naar -6. Wit schudde zijn hoofd maar eens en er ontsnapten hem enkele zuchten. Henk liet zich deze niet meer verwachtte buitenkans niet meer ontglippen en won dus. Hij voelde zich er wel wat ongemakkelijk bij en verontschuldigde zich met een “sorry” bij zijn tegenstander reageerde sportief met “Tja, dat hoort er nu eenmaal bij”.

Als laatste was Jaco Vonk bezig op bord 1. Zijn tegenstander had tot deze avond 100% gescoord. Jaco koos een rustige opening, maar kon nergens voordeel behalen . Zwart had wat gemakkelijker spel in een toren-loper eindspel met een pionnetje meer, maar veel stelde het allemaal niet voor, al moest Jaco goed opletten. Tenslotte bleef er bij zet 80 met weinig materiaal een potremise stelling over. Helaas betekende dit de zoveelste, maar gelukkig wel minimale nederlaag.