Hardinxveldse Carina en Merlijn lopen voor onderzoek tegen MS: ‘Ik merk dat MS minder leeft dan een ziekte als kanker’

HARDINXVELD-GIESSENDAM 45 was ze toen binnen anderhalf uur de hele rechterkant van haar gezicht verlamd was. De nu 48-jarige Carina Hooikaas, verpleegkundige van beroep, sloot voor zichzelf van alles uit. Uitgebreid onderzoek sloeg de grond onder haar voeten weg, ze bleek Multiple Sclerose (MS) te hebben. Bij de pakken neerzitten doet ze echter niet: op 29 mei loopt ze samen met haar zoon Merlijn (21) de Mont Ventoux in Frankrijk op. Ze laten zich sponsoren om zo geld op te halen en meer onderzoek naar MS mogelijk te maken. 

door Marjanne Dijkstra

Hooikaas vertelt: ,,Ik was relatief oud toen bij mij de diagnose MS werd gesteld, de meeste mensen krijgen de diagnose tussen hun twintigste en dertigste levensjaar. Natuurlijk schrok ik me kapot toen het om MS bleek te gaan. Ik heb zogenoemde relapse remitting MS: ik krijg een terugval waarbij de symptomen erger worden, dan treedt er herstel op en tussen de aanvallen in wordt het niet erger. Nu gaat het goed met me. Na de eerste aanval heb ik nog een aanval gehad die sloeg op het gebied van mijn ogen, ik was toen een week zo goed als blind. Er schoot als het ware een grijze waas voor mij ogen. Ik zie sindsdien wel slechter, maar de schade is relatief.”

Om meer geld voor onderzoek op te halen besloot Hooikaas na een tip zich aan te sluiten bij de actie op de Mont Ventoux. ,,Mijn jongste zoon besloot toen om met me mee te lopen. In totaal doen er 56 teams mee, sommige mensen lopen alleen, maar er is ook een team van 48 mensen. De Mont Ventoux op is 21,6 kilometer lang, met stukken waar de helling soms 14 procent is. We zijn vorig jaar juni al begonnen met trainen, maar ik wandel al mijn hele leven. Behalve veel buiten wandelen, trainen we ook in de sportschool. Op de loopband kun je hellingen makkelijk nabootsen om zo je spierkracht op te bouwen. Ik heb nu het idee dat ik er wel klaar voor ben. Wellicht is dat zelfoverschatting, maar met wilskracht kom je een heel eind. Opgeven is gewoon geen optie.”

Waar moeder en zoon eerst 2500 euro als doel hadden om op te halen, zitten ze inmiddels al over de drieduizend euro. ,,We moesten minimaal 500 euro per persoon ophalen. Dat is best veel geld. In december hebben we een kersttstukjesactie gehad, waarbij we kerststukjes maakten en verkochten. Ook hebben we heel veel donaties gehad van mensen, onder andere via social media. We hopen nog wat geld bijeen te sprokkelen voor we gaan lopen. Ik merk dat MS minder leeft dan een ziekte als kanker. Mensen weten minder goed wat het inhoudt. Op deze manier wil ik graag meer aandacht krijgen voor MS en hopelijk bijdragen aan meer onderzoek.”

Ze besluit: ,,Het vervelendste van mijn ziekte is dat sinds de diagnose mijn onbevangenheid weg is. Ik heb een leven vóór en ná de diagnose. Maar het allerergste vind ik dat ik mijn kinderen een stuk onbevangenheid heb afgepakt. Ze houden me met argusogen in de gaten of het wel goed met me gaat. Dat vind ik echt het allerverdrietigst.” 

Ook bijdragen? Info: klimmentegenms.moves.ms/teams/team-toos/donate