De postbode vertelt...
2 juni 2022 om 14:02 ColumnHARDINXVELD-GIESSENDAM Sinds twee maanden is er een nieuwe rubriek in Het Kompas gestart. Maandelijks kunnen de lezers van Het Kompas genieten van de avonturen van een Hardinxveldse postbode; de postbode vertelt...
Kom je aanlopen met je post, zit er een kat achter een raam op je te wachten. En hij kijkt me áán en blijft dat heel de tijd doen. Met dat ik dichtbij genoeg ben, gaat zijn bek open in een grote miauw. Grappig! Begroet worden door iemand anders zijn kat.
Even later op de dijk, kom je de meneer tegen die jarenlang postbode was. Hij is gereformeerd en straalt dat gewoon uit op een vriendelijke manier. En hij is altijd heel beleefd, zegt altijd u.
,,Dag jongedame.”
,,Hallo, goedemiddag!” zeg ik. Hij antwoordt: ,,Ja, voor mij bent u een jongedame, ook al bent u niet meer heel jong.”
,,Hoe oud bent u?” vraag ik. Hij antwoordt: ,,Ik ben 87.”
,,Zo, dat is een gezegende leeftijd”, zeg ik, ,,en u bent nog fit en heeft overal zin in.”
Hij kijkt me een beetje verdrietig aan. ,,Ja, het wordt wel steeds eenzamer.”
En loopt weg...
Die komt wel even binnen bij mij, maar ik ga weer verder met mijn werk.
Zo als zo vaak hoor ik een sirene en het lijkt of ie dichterbij komt. Voor mij loopt een man, die iets meer heeft dan haast. Hij loopt met mij mee en ik wil nog vragen of ze hem moeten hebben. Dan hoor ik een tweede sirene achter me. De man trekt een sprintje en schiet de dijk af en wil over een tuinhek springen. Maar helaas, de wetsdienaren zijn al gestopt en gaan er achter aan. Net als de man op het hek hangt, wordt ie ingerekend en in de boeien geslagen. De dijk staat zo vol met mensen die hun nieuwsgierigheid niet kunnen bedwingen, wat een spektakel, gespreksstof voor weken op het anders zo stille dorp. ,,Dat was heftig hè postbode”, zegt de vrouw in zwarte jas en bijpassende rok en het haar in een knotje. ,,Dat er zo iets gebeurt op ons dorp.” Ik beaam het en zie nog de verbazing op haar gezicht.
Ik blijf heel even staan kijken en ga dan verder met mijn werk. Thuis gekomen zet ik mijn fiets tegen het huis en klets, daar gaat mijn fietsstandaard. Dat is handig, morgen heb ik vakantie, wat een geluk.
Postbode Juultje
