Afbeelding
prive

De postbode vertelt...

31 augustus 2022 om 10:55 Column

HARDINXVELD-GIESSENDAM Maandelijks kunnen de lezers van Het Kompas genieten van de avonturen van een Hardinxveldse postbode; de postbode vertelt...

Ik kwam hem vaak tegen met zijn scootmobiel, altijd heel beleefd en attent, vragend of ik al bij hem post had gebracht.

Op een dag kom ik hem weer tegen hij zegt: ,,Mevrouw de postbode, ik ben al drie keer naar de winkel gereden, maar kan niet aan brood komen, het is toch erg met dat hamsteren.” Hij kijkt een beetje beduusd naar zijn lege mandje en dan naar mij.

,,Ja verschrikkelijk hè, met die toestand allemaal.” ,,We leven in een rare wereld met die corona”, zeg ik.

Hij heeft zijn mondkapje onder zijn kin zitten, dan kan ie altijd zo weer op. Soms zit hij met warm weer voor zijn huis in de schaduw, met een wit overhemd en stropdas en grijze broek. Een tijdje geleden viel het me op dat hij heel veel kaartjes kreeg, en veel visite. 

Een andere keer loop ik weer voorbij zijn raam en die gaat direct open. ,,Mevrouw de postbode.” Hij heeft voor deze keer, iets wat heel zeldzaam is, geen stropdas om. ,,Ik heb een aandoening en kan er niet van genezen”, zegt hij. Zoiets komt natuurlijk altijd binnen bij mij. ,,Wat erg meneer”, zeg ik. Hij laat zijn nek zien en daar zit een flinke bult, en heel nuchter zegt hij. ,,Ik zal uiteindelijk geen lucht meer krijgen, maar ik heb de tijd van mijn leven, elke dag komt er visite. Ik ben waarlijk een gezegend mens.”

En opeens begint hij een prachtige psalm te zingen, met een mooie lage stem. ,,Laten we roemen in de Heer, roemen in Hem!” In zijn ogen zie ik de beroering, de tranen en het innerlijk geluk. Het raakt me diep, en dat ziet hij ook.

En het raam gaat dicht.

Nu woont er een jong stel, maar hij wordt nog wel gemist.

Postbode Juultje

advertentie
advertentie